Love is...

Love Isn't Blind  It's Retarded...

Ξέρω τι έκανα φέτος το καλοκαίρι...

   Μια εποχή που περιμένουμε όλοι πως και πως!Τα παιδιά επειδή κλείνουν τα σχολεία και οι μεγάλοι επειδή θα ξεκλέψουν κάποιες μέρες άδειας από την δουλειά...είναι η εποχή των διακοπών!!

  Η αλήθεια είναι ότι πάντα με κούραζε τον καλοκαίρι..ένας μήνας νομίζω είναι αρκετός..βλέπεις είμαι άνθρωπος που λατρεύει το (φυσιολογικό) κρύο και τον χειμώνα!!Όχι ότι μου κακοέπεσε η δίμηνη σχεδόν απουσία μου από την δουλειά αλλά είχα συνηθίσει σε έναν χειμώνα με τρελούς ρυθμούς όπου το φροντιστήριο είχε γίνει το δεύτερο σπίτι μου.Έτσι προτίμησα ένα καλοκαίρι πιο ήπιων τόνων...παρέα με τις φίλες μου σε κοντινές παραλίες..με αρκετό ποτό,πολύ γέλιο και αρκετό κάψιμο (στον ήλιο)!! :p

  Έζησα κάποιες βαρετές στιγμές...κάποιες θρυλικές που θα'χω να θυμάμαι για πάντα και κάποιες στιγμές απόλυτης χαλάρωσης!! Διάβασα καμμιά δεκαριά λογοτεχνικά βιβλία -ακόμα και στο κινητό- άλλα γραμμένα στην ελληνικήν και κάποια άλλα (βλ.Game of thrones) εις την αγγλικήν.Ήπια τα αγαπημένα μου κοκταϊηλς δίπλα στο κύμα,απόλαυσα τα βράδια μου στην πόλη και κυρίως περνούσα την ώρα μου στο αγαπημένο μου στέκι στο χωριό με τους φίλους μου και τον υπόλοιπο χρόνο μου εκεί εκνεύριζα την μητέρα μου και βασάνιζα τους γονείς μου γενικά (πράγμα που όπως φαίνεται τους είχε λείψει πολύ!!χιχι)

  Ήταν παρόλαυτα ένα παράξενο καλοκαίρι...κυριώς γιατί δεν είχα δίπλα μου 2 από τους καλύτερους μου φίλους οι οποίοι βρίσκονται στο Λονδίνο (εγώ γιατί δεν πήγα εκεί ακόμα απορώ!!),μου έλειψαν απίστευτα πολύ...είχα συνηθίσει να πηγαίνω παντού μαζί τους και φέτος μου κακοφάνηκε που δεν μπόρεσα ούτε καν να τους δω (ας είναι καλά το Skype!!).Ήταν,επίσης,ένα επικοδομητικό καλοκαίρι όσον αφορά τις φιλίες μου..ατέλειωτες συζητήσεις για διάφορα θέματα που μας απασχολούν..μερικές αψημαχίες μεταξύ μας (έτσι για να υπάρχει κ λίγο ίντριγκα βρε αδερφέ! xD)...με κάποιους τα βρήκαμε,με κάποιους τα χάσαμε εντελώς και δεν χρειάζεται να τα ξαναβρούμε...έκανα καινούργιους φίλους,έχασα μερικούς και διάφορα τέτοια!!

   Μια αγωνία την περάσαμε και πρόσφατα όσον αφορά τα παιδιά που είχαμε στο φροντιστήριο! Πως έγραψαν,που θα περάσουν κ.τ.λ.  αλλά ευτυχώς όλα έληξαν ευχάριστα για όλους μας! Μας έκαναν περήφανους γιατί όλοι τους σχεδόν πέτυχαν τους στόχους τους,είναι και είμαστε ευχαριστημένοι και περιμένουμε με λαχτάρα να τους δούμε να ξεκινάν το καινούργιο κεφάλαιο της ζωής τους...!!
Μιλάω,ίσως,συχνά γι'αυτά τα παιδιά αλλά είναι η πρώτη μου χρονιά στο φροντιστήριο,ήταν τα πρώτα παιδιά που είχα και τα λάτρεψα...έχω δεθεί με αρκετά απ'αυτά και κυρίως έχω αποκτήσει έναν πανέμορφο 18χρονο γιό που είναι ολόοοοοιδιος εγώ!!To καμάρι μου!! :D
  Τα μαθήματα έχουν ξεκινήσει και πάλι εδώ και καιρό,έχουμε καινούργια παιδιά πλέον και ευελπιστούμε να έχουμε μια υπέροχη χρονιά,όπως ήταν και η περσινή!!Αλλά το γεγονός ότι το επόμενο break μας από την δουλειά θα είναι στις 28 Οκτωβρίου είναι ένα θέμα που πονάει!! Οπότε ας συνοψίσουμε το καλοκαίρι μου...

  Λοιπόν,έχουμε και λέμε...θα χρειαστώ γυαλιά μυωπίας μετά από τόσο διάβασμα,ένα καινούργιο συκώτι μετά τα κοκταίηλς και ένα εισιτήριο για Λονδίνο άμεσαααα!! :p
   
  Όχι,ας σοβαρευτούμε...ήταν άλλο ένα καλοκαίρι γεμάτο...γέλιο,χαρά,νεύρα,βαρεμάρα,χορό,τραγούδι και έρωτα...λίγο κρασί,λίγο θάλασσα και το αγόρι μου που λεν!! Τώρα τα κεφάλια μέσα για έναν δύσκολο όπως προβλέπεται χειμώνα...με πολύ διάβασμα,πολλές φωνές,πολλά meetings στην δουλειά,αρκετά νεύρα και πονοκέφαλο...αλλά και με καινούργιες χαρές και τρέλες..γιατί δεν λείπουν ποτέ από την ζωή μας!!

Θα το πω λοιπόν και ας με βρίσετε...ΚΑΛΟ ΧΕΙΜΩΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ...για μένα ξεκίνησε ήδη και απ'ότι φαίνεται θα είναι ένας ποοοοολύ ενδιαφέρον χειμώνας!!Φιλιάαααα!!

  In conclusion...my summer song!! xD

Let me see you dance...!!!



 

Στάσου λίγο...

Μία κιθάρα και 2 φωνές που γίνονται ένα...στιγμές μαγικές που δεν τις αλλάζω για τίποτε άλλο στον κόσμο...Σ'ευχαριστώ που έχεις τον τρόπο να με γεμίζεις...

Για στάσου λίγο μείνε εδώ, να κοιταχτούν τα βλέμματά μας
καινούρια γη κι έναν Θεό να βρω για να στηρίξω τα όνειρά μας
για στάσου λίγο πάρ’ το αλλιώς, γίνε λιγάκι ειλικρινής
είμαι λιγάκι δύσπιστος, μου λες, μα εσύ δεν ξέρεις ν’ ανοιχτείς
για στάσου λίγο μη μουτρώνεις, δε σου γκρινιάζω να χαρείς
μάθε λίγο να υποχωρείς, νιώθει η καρδιά μου τόσο μόνη

Έλα να γίνουμε ένα, φωτιά στα φρένα
μην το κάνεις θέμα που στο ζητάω
γιατί χωρίς εσένα, ζωή σαν ψέμα
δεν θέλω άλλο με μέτρο να σ’ αγαπάω

Για στάσου λίγο, τι φοβάσαι; Παλιές αγάπες μη κοιτάς
το παρελθόν σου σε τρομάζει, μα εγώ είμαι εδώ για να γελάς
Μπορείς να κλάψεις και αν θες γι’ αυτά που χάσαμε οι δυο μας
όταν μαλώνουμε λεπίδες οι στιγμές, μετρώ στιγμές στο θάνατό μας
Δύο αντίθετες φωνές, συγκρουόμαστε μες στο θυμό μας
μα σ’ αγαπάω και μ’ αγαπάς κι έτσι κυλάει τ’ όνειρό μας

Έλα να γίνουμε ένα, φωτιά στα φρένα
μην το κάνεις θέμα που στο ζητάω
γιατί χωρίς εσένα, ζωή σαν ψέμα
δεν θέλω άλλο με μέτρο να σ’ αγαπάω

Και αν σου φάνηκαν αυτοί οι μήνες πιο “της πλάκας”
και αν φέρθηκα λιγάκι σαν μα.. άλλον εσύ,
τώρα είσαι αλλού, είσαι αλλού, καρδιά μου…

Ασ’ τους κανόνες σου, σου τρώνε τα χρόνια σου
και χάνεις τη στιγμή και τώρα εσύ
σ’ άλλον μιλάς και άλλον φιλάς, όπως σ’ το ‘μαθα εγώ
μπροστά να κοιτάς, μια φορά μου ‘χες πει

Πολλές υποσχέσεις, λόγια μείναν μισά
μη πεις ποτέ, πες μόνο ένα “ξανά”
πως ίσως μια μέρα, μια μέρα θα ‘ρθείς
θ’ αφήσεις τα πάντα, κοντά θα σταθείς
θα μ’ αγγίξεις, και σα φλασάκι εμείς δυο εραστές
αμήχανοι τρόποι, κλεφτές ματιές
στο ίδιο το μέρος, την πρώτη φορά
θα πίνω μια κόκα κι εσύ σκέτη βότκα, ξανά

Πώς άλλαξες τόσο; Πώς άλλαξα εγώ;
Πώς άλλαξα λόγια σε ένα λεπτό;
Μου είπες “λυπάμαι, έτσι ζω κι αγαπώ”
σ’ αγκάλιασα τόσο, τα δάκρυα βουνό

Μου λείπεις ακόμα, η ψυχή άδειο στρώμα
μα εσύ σ’ άλλο σώμα ξεχνιέσαι αγκαλιά
Η αγάπη σου στάζει αέρα και μπάζει
μα όλα τα αλλάζει η γλυκιά σου ματιά.

Σε ξέρω ακόμα, μου ντύνεσαι επώνυμα
κουσούρια όλα μόνιμα, μη πίνεις άλλο, κάτσε φρόνιμα!
Και τώρα φοβάμαι μη με ξεχάσεις,
αν με δεις κάπου, άραγε θα προσπεράσεις;

Τόσο καιρό μακριά απ’ τη ζωή σου
η αγκαλιά σου, η πιο ωραία φυλακή σου
να κλειστώ, να σκάσω, λίγο να ξεχάσω
να μείνει και ο νους για λίγο ανάπηρος

Μου λες είμαι άπειρος και λίγο… ανάποδος
πολύ αντίλογος, κομμάτι αμφίβολος
μα εγώ σ’ αγαπάω κι αν αυτό δεν σου φτάνει
μάθε, λοιπόν, πως με έχεις ξεκάνει

Το βράδυ κοιμάσαι, μ’ αποφεύγεις, φοβάσαι
και όλο στο ίδιο βαρετό σκηνικό
στο κρεβάτι δυο ξένοι, ερωτευμένοι, χαμένοι
σε στυλ “δεν βαριέσαι”, ερωτικό, φιλικό
κι έχεις την τάση να με λυτρώνεις
γιατί ό,τι αγαπάς μετά το σκοτώνεις
φοβάσαι τα πάντα κι εγώ προστασία
ποιος είναι ο θύτης και ποιος η λεία;

Και φτάνει το τέλος, το χέρι σου βέλος
μου δείχνει το δρόμο, μια έξοδο απ’ τον πόνο
φεύγοντας κλείσε τη πόρτα
μα κι αν ήτανε λάθος, ξέρεις κατά βάθος…
σ’ αγαπάω μόνο εγώ, μόνο εγώ…
στάσου λίγο μη φεύγεις… μη φεύγεις… μη φεύγεις… μη…

....μου λείπεις...


Νίκος Μερτζάνος

"Το Τριανταφυλλάκι" - Τζένιφερ Ντόνελι

Ανατολικό Λονδίνο 1888. Ένα μέρος όπου ληστές, μπράβοι, πόρνες και συνηθισμένοι άνθρωποι ονειρεύονται μια καλύτερη ζωή, κι όπου τις νύχτες τριγυρίζει ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης.

Εκεί, δίπλα στα νερά του Τάμεση, μια έξυπνη και θαρραλέα κοπέλα τολμάει να κάνει όνειρα για μια ζωή μακριά από τις ετοιμόρροπες αποβάθρες, τα βρομερά σοκάκια και τη θλίψη της φτωχογειτονιάς.

Η Φιόνα Φίνεγκαν αγωνίζεται μαζί με τον αγαπημένο της για ένα καλύτερο αύριο. Η σκληρή ζωή όμως θα τους χωρίσει. Εκείνη θα βρεθεί στη Νέα Υόρκη, εκείνος θα μείνει πίσω στο Λονδίνο. Κυνηγημένοι από τα φαντάσματα του παρελθόντος, θρηνώντας αγαπημένους νεκρούς, θα προκόψουν κι οι δυο, και μέσ’ από μια θανάσιμη αναμέτρηση με το παρελθόν, θ’ ανοίξουν δρόμο για το μέλλον.

Το Τριανταφυλλάκι θα ακολουθήσουν δύο ακόμη βιβλία, με τα οποία θα ολοκληρωθεί αυτή η τριλογία της Τζένιφερ Ντόνελι


Ένα βιβλίο που συστήνω ανεπιφύλακτα...πολλές και τρομακτικές οι σελίδες στην όψη,αλλά πολύ ευχάριστες στο διάβασμα...πάμε για τα επόμενα!!

Αγώνας επιβίωσής!

MAT,διαδηλωτές,δακρυγόνα,καπνός,φωνές,πόνος,χτυπήματα,τραυματίες,παιδιά,γονείς,ευθύνες,επανάσταση...όλα αυτά μέσα σε μια μέρα.

Ένας ξεσηκωμός που δεν θα οδηγήσει πουθενά,ποιός θα ακούσει την φωνή σου;

Ποιός θα σου δώσει σημασία;Ποιός ενδιαφέρεται αν εσύ χάνεις την δουλειά σου,αν ο πατέρας σου δεν παίρνει μια αξιοπρεπή σύνταξη; Ποιός νοιάζεται για το αν θα έχεις εσύ ψωμί να φας την μέρα που ξημερώνει;

Βγαίνεις στους δρόμους να διαδηλώσεις ειρηνικά,νιώθεις την αγανάκτιση και την απελπισία να σε κυριεύει,θέλεις ένα καλύτερο αύριο...για σένα...για τα παιδιά σου.

Κι όμως κανένα αυτί δε θα στραφεί προς τα λόγια σου,κανένας απ’αυτούς που μπορούν να σε σώσουν δε θα το κάνουν.Δεν ξέρουν τον τρόπο,δεν τους συμφέρει να σε σώσουν,δεν μπορούν;Ποιός ξέρει! Ένα είναι σίγουρο,όσο κ να φωνάζεις η μοίρα σου έχει οριστεί από κάποιους άλλους για σένα...

Να φύγεις; Να μείνεις; Και που να πας; Ποιό τόπος θα σου προσφέρει ένα καλύτερο μέλλον; Οδηγείσαι σε αδιέξοδο κι αυτό είναι που σε συνθλίβει...απλά υπομένεις στοργικά όσα η ζωή επρόκειτο να σου φέρει.Περιμένεις κ ελπίζεις...ελπίζεις να ξυπνήσεις ένα πρωί και να έχουν στρώσει όλα.Να γίνουν όλα όμορφα...

Η αδικία σε κατακλύζει..νιώθεις πως δεν ανταμοίβεσαι ισάξια για όσα έχεις κάνει...κι έτσι είναι...τίποτα σ’αυτή τη ζωή δε σου χαρίζεται απλόχερα αν δεν το έχει όρίσει έτσι για σένα η τύχη.Κάποιοι γεννήθηκαν για να παιδεύονται μια ζωή...κάποιοι άλλοι απολαμβάνουν την εύννοια της τύχης  χωρίς να έχουν κάνει το οτιδήποτε που να τους αξίζει.Και δεν μπορείς να κάνεις τίποτε γι’αυτό..μόνο ελπίζεις και υπομένεις.Περιμένεις να αλλάξει κάτι...

 Βγαίνεις στους δρόμους και διαδηλώνεις για κάτι που απαιτείς,περιμένεις κάποιος να ενδιαφερθεί.Αντι αυτού δέχεσαι επιθέσεις,βρισιές,δακρυγόνα...ασφυκτιείς,δεν μπορείς να αναπνεύσεις και δεν μπορείς να βρείς το δίκιο σου...που μας οδηγούν όλα αυτά;Τι προσπαθούν να καταφέρουν; Δεν μπορείς να ξέρεις...

Συνέχισε απλά να αγωνίζεσαι για όσα σου αξίζουν.Συνέχισε απλά να ελπίζεις ότι κάποιος-κάπου-κάποτε θα ακούσει έστω κι ένα από όσα έχεις να του πεις...ίσως  κάποτε σωθείς!

Ημερολόγιο...

Τόσα χρόνια μες τους χάρτες μου σε ψάχνω,
κι ας μην έσκυψες ποτέ στο μέτωπο μου
με τα δυο σου χείλια να αφήσεις
μια ανάσα στη ζωή μου.

Κι αν η προσευχή μου οινόπνευμα μυρίζει,
καπνό και πυρετό,
στο γυάλινο το κύμα τ' όνομά σου
φωνάζω να καθρεφτιστεί η φωνή μου.

Και στην όχθη που χτενίζεσαι ακουστεί
σαν αλμυρό τραγούδι που σου φέρνει
ερωτευμένο το νερό.

Και στο διάβολο πουλάω τη ψυχή μου εγώ,
για να βρεθώ απόψε τυλιγμένος
στου κορμιού σου το βυθό.

Κάπου η νύχτα μεσοπέλαγα κρεμιέται
στην αγχόνη τ' ουρανού
κι ο δαίμονας καβάλα στο σκοτάδι
αρπάζει τη μετέωρη ευχή μου.

Και σαν άστρο καυτερό προς το νησί σου
τα λόγια μου πετάει
πληγώνοντας τα βράχια και την άμμο,
στη χτένα σου καρφώνει την ψυχή μου.

Και σταγόνα τη σταγόνα κυλάω εγώ
σαν αλμυρό νερό στους ώμους
και στον ακριβό σου το λαιμό.

Κι ας το ξέρω πως του λόγου του
στην ανεμόσκαλα εκεί, με περιμένει
για να μου λιμάρει το σκοινί.

Πάνε χρόνια που αντίκρυ αναβοσβήνουν
τα φώτα κάποιας γης,
τα φώτα κάποιας ξεχασμένης νήσου,
που λένε είν' οι κορφές του παραδείσου.

Μα το ξέρω είναι της θάλασσας τα μάγια,
δεν υπάρχει αυτή η στεριά,
μιας και κανείς ποτέ του εκεί δεν πήγε,
γι αυτό σφιχτά κρατιέμαι στο κορμί σου.

Και μπροστά απ' τους κολασμένους
περνάω εγώ σαν μια σκιά
που σεργιανάει στον Άδη
τη δικιά σου μυρωδιά.

Κι είναι λέω ο παράδεισος για μας, αγάπη μου μικρή,
να μοιραζόμαστε τούτη τη κόλαση μαζί.


Χ.Θηβαίος

Connected...

''Please stay in the line'' she said. ''You don' t have to talk. I just want to feel that you are there.''
Tia left the telephone hanging between her shoulder and her head. Her hair was wet form the sudden English shower through her way back home and now her hand was greasy. Her fingers was messing with her hair unpurposesly and they were wet from the rain water, the remenants from that morning's hairspray still in her hair and some sweat. ''How can you get sweaty while you are walking in the rain? I mean I know you' re walking and that provokes sweat, but it's also raining and it's most often cold while it's raining. Even the rain drops are cold most of the time'' she wondered from time to time.

Long distance love...!!!

''Are you still here'' she asked ''noo, the same this and that'' she requested probably in a question about if anything interesting had came up recently. But she seemed not so interested in answering that one. Not because everything in her life was dull but because she was hangering for a conversation different from the typical one with the person on the other side of the line. Either that or no talking at all. Just the noise of his breath was enough. She could get calm in a second in the sound of his breath.

 

''Are you alseep already'' she asked while placing her feet in the couch. She was still with her wet clothes on. ''I mean it's fine, don't worry... I mean if you think about it, we're not in the same time zone anymore...'' she started talking non-stop now. She was uncomfortable, trying to find her next line. ''It's late there, right? At least later than here'' she was now unbottoning her jeans. She should have a shower afterwards. To get rid off all the long day's pressure. A proper shower. In a bath.

 

''Yeah, goodnight..Catch you up tommorow.. I need to get some sleep too..'' she knew she wouldn't sleep right away, but she lied anyway.

''Yeah, goodnight there, too'' her voice was a little over the top and uncontrolled.... ''And please God, don't let us loose intimacy'' that was more like a whisper. An informal pray. But noone heard it. Unless God truly exists. The beeb on the other side of the line was steady.

 

     ....by M.

p.s.: Όντας φανατική οπαδός της ελληνικής γλώσσας δεν περίμενα ποτέ ότι μια ιστορία γραμμένη στα αγγλικά θα μπορούσε να με αγγίξει τόσο...Μ. συνεχισε να μου γράφεις,σε παρακαλώ...μ' έχεις κάνει να αναθεωρήσω πολλά πράγματα στην ζωή και μου αρέσει!! ;-))

...κάλιο μια τέτοια θύμηση για πάντα να χαθεί...

Αγάπη


Ας μη γυρίζει ο λογισμός στα χρόνια εκείνα πίσω,
κάλιο μια τέτοια θύμηση για πάντα να χαθεί.
Ποιός ξέρει, τώρα θάτανε γραφτό να σ’αγαπήσω,
και τόσο που καμιά ποτέ δεν έχει αγαπηθεί.


Κι άν έφυγεν η νιότη σου, που θλίβεσαι για δαύτη,
ως για πουλί που πέταξε μ’άλλα μαζί πουλιά,
περσότερο από μι’άνοιξη τον έρωτα μου ανάφτει
του χινοπώρου τάγγιγμα στα ωραία σου μαλλιά.


Κι ακόμη φτάνω ν’αγαπώ σ’εσέ μιάν άλλη εικόνα,
τορκίζομαι στα μάτια σου που τόσο λαχταρώ,
τον ήρεμο κι ανέφελο και το γλυκό χειμώνα,
που στο χλωμό σου πρόσωπο μια μέρα θα θωρώ.


Και μάθε το, τις μελιχρές λαμπράδες του Δεκέμβρη,
και τις φεγγαροσκέπαστες του Γενναριού ομορφιές,
μήτε στις τρέλλες του Απριλιού κανένας θα τις εύρει
και μήτε στις μονότονες του Μάη καλοκαιριές.


Μιλτιάδης Μαλακάσης

T(ia) in the park

  Tia let the sun shines warm her face.She closed her eyes and the whole world
dissapeared.She could only feel the grass touching her skin.And the warmth.
Turning her cheeks from pale to red.Not a fear.Not even been trumbled by
the gang of squirells moving rapidly up and down beside her.She opened her
eyes again...she had lost time.At least,sun was still there.Someone she'll never
meet again,smile at her.She lit a cigarette and smiled back.

For a moment,she was where she wanted to be...



p.s.: Written by my lovely friend...my sweetheart...the only person I missed the most...
        Love you...thank you... M.

Το παραμύθι ενός μοναχικού αστεριού...

Mια φορά κι έναν καιρό...

Κάπως έτσι δεν ξεκινάν όλα τα παραμύθια;Και το δικό μας παραμύθι έχει την ίδια αρχή λοιπόν...

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα αστέρι πιο ξέμακρο απ'όλα τα άλλα..έλαμπε εκεί ψηλά στον ουρανό περήφανο και όμορφο,δεν το ένοιαζε που δεν έκανε παρέα με τα υπόλοιπα αστεράκια.Είχε μάθει από μικρό να φωτίζει μόνο του και γνώριζε καλά πως ήταν το πιο λαμπερό από τα υπόλοιπα.Δεν το πείραζε που ποτέ κανένα δεν τόλμησε να το πλησιάσει,να του μιλήσει,να του κάνει λίγο παρέα...ή έτσι ήθελε να πιστεύει...
             ...γιατί έπιανε πολλές φορές τον εαυτό του να ρίχνει κλεφτές ματιές στις συναθροίσεις των υπόλοιπων αστεριών,να τους κοιτάζει με ένα παραπονεμένο βλέμμα να γελούν και να αστειεύονται μεταξύ τους χωρίς να του δίνουν καθόλου σημασία..ήξερε πως το θαύμαζαν,αλλά ευχόταν έστω και για μια φορά να ήταν κι εκείνο φίλος με τα άλλα αστεράκια.Να παίζει και να τραγουδα μαζί τους,να τους λέει τα μυστικά,τους φόβους και τις ανησυχίες του...να'χει μια παρέα.Ήθελε να ερωτευτεί,να αγαπήσει,να νιώσει έστω τον πόνο της απώλειας μιας αγάπης μα δε μπόρεσε...δεν βρήκε ποτέ κάποιον να αγαπήσει και να αγαπηθεί...ποτέ μέχρι τότε...

Ώσπου κάποιο βράδυ είδε ξαφνικά στον ουρανό ένα περίγραμμα από φως κι από σκοτάδι...ότι πιο λαμπερό και σκοτεινό συνάμα είχε συναντήσει ποτέ στην ζωή του...ανατρίχιασε στην θέα αυτού του αστεριού!! Ήταν τόσο παράξενα όμορφο που μπορούσε να το ξεχωρίσει ανάμεσα σε χιλιάδες άλλα.Δεν μπορούσε να αποστρέψει το βλέμμα του από κείνο κι έμεινε έτσι αποσβολωμένο για πάρα πολύ ώρα..είχε ξεχάσει να αναπνέει κι όμως ο γρήγορος παλμός της καρδιάς του υπενθύμιζε πως ήταν ακόμα ζωντανό...ίσως και να ένιωθε πιο ζωντανό από ποτέ! Κι εκείνη την στιγμή ήταν που το βλέμμα του παράξενου αστεριού έπεσε πάνω του και σαν να μην έφτανε αυτό του φάνηκε πως του χαμογέλασε κιόλας..."Κάπως έτσι πρέπει να είναι ο έρωτας!" ,σκέφτηκε και είχε δίκιο.Γιατί αυτό που ένιωσε και συνέχισε να νιώθει για πολύ καιρό ακόμα δε θα μπορούσε να είναι τίποτε άλλο από έναν δυνατό έρωτα...μια ξαφνική αγάπη που έμελλε να μείνει στην καρδιά του για πάντα!!Κάτι πρωτόγνωρο...

Από 'κείνο το αξέχαστο βράδυ δεν πέρασε ούτε λεπτό που να μην σκέφτεται τρόπους για να πλησιάσει την παράξενη αυτή μορφή,το ξεχωριστό αυτό αστέρι που ζέσταινε την καρδιά του απλά και μόνο με την ύπαρξη του.Μα όσο κι αν προσπάθησε δεν βρήκε το θάρρος να το κάνει,δεν είχε μάθει ποτέ να αγαπά,δεν ήξερε πως έπρεπε να συμπεριφερθεί,δεν μπορούσε όσο κι αν ήθελε να το προσεγγίσει...
Πέρα από εκείνη την ματιά κι εκείνο το γλυκό χαμόγελο δεν έδειξε άλλο ενδιαφέρον το παράξενο αστέρι,τίποτε σημαντικό...Κι όσο κι αν περίμενε εναγωνίως το αστεράκι για ένα σημάδι δεν είδε τίποτα...καμμία περαιτέρω ανταπόκριση...κι όμως εκείνη η στιγμή ήταν αρκετή για να ριζώσει στην καρδιά του η αγάπη,ένας ανεκπλήρωτος έρωτας,κρυφός και ύπουλος...ένας έρωτας που το μαράζωνε μέρα με την μέρα...

Άρχισε έτσι σιγά σιγά να χάνει την λάμψη του..ο πόνος του έπαιρνε όλη την λάμψη σαν να την ρουφούσε μέσα του..εκεί σ'εκείνο το σημείο της καρδιάς του που είχε φυλάξει την αγάπη του...Συνέχισε να ζεί μόνο του,έτσι όπως είχε μάθει να ζεί πάντα,μόνο που αυτή τη φορά δεν ήταν από επιλογή του...ήταν λόγω έλλειψης θάρρους να παραδεχτεί πως δεν άντεχε άλλο να ζεί έτσι...επειδή δεν είχε την δύναμη να πλησιάσει κανέναν...ούτε καν τον ίδιο τον λόγο της ύπαρξης του...κι συνέχισε να ζει έτσι για πολύ καιρό ακόμα...ώσπου,αδύναμο πια να υπερασπιστεί ακόμα και την ίδια του την ζωή,άρχισε να πέφτει προς την γη...αφήνωντας πίσω του μόνο μια αχνή φωτεινή ουρά...κι έτσι μόνο όπως έστεκε στον σκοτεινό ουρανό,έτσι κι έφυγε...η μόνη διαφορά ήταν πως τώρα πια είχε χάσει εντελώς την φωτεινότητα του...στο όνομα ενός έρωτα που δεν τόλμησε να ζήσει ποτέ του...

Όσο φωτεινό κι αν είναι ένα αστέρι,λοιπόν,δεν μπορεί να ζήσει για πάντα μόνο του σ'αυτό τον αχανή ουρανό..χρειάζεται κι άλλα αστέρια δίπλα του για να ξεχωρίζει από ακόμα μεγαλύτερη απόσταση...χρειάζεται έναν τουλάχιστον λόγο να συνεχίσει να κρατάει την λάμψη του αμείωτη...χρειάζεται μια παρέα...
                                                        ...έναν σύντροφο...!!!




...Στο αστεράκι που δεν έμαθε ποτέ του πως να αγαπά....

"Ο κύριος Πιπ" του Lloyd Jones

                               "Ξέρεις Ματίλντα δεν μπορείς να προσποιηθείς
                           ότι διαβάζεις ένα βιβλίο.Σε προδίδουν τα μάτια σου 
                           και η αναπνοή σου.Ένας άνθρωπος μαγεμένος
                           από ένα βιβλίο απλώς ξεχνάει να αναπνεύσει.
                                Μπορεί να πιάσει φωτιά το σπίτι του,
                           και ο αναγνώστης που είναι απορροφημένος 
                           σ'ένα βιβλίο δε θα σηκώσει το βλέμμα παρά αφού 
                            λαμπαδιάσει η ταπετσαρία. 
                                Για μένα, Ματίλντα, οι Μεγάλες Προσδοκίες 
                           είναι ένα τέτοιο βιβλίο.Μου έδωσε την άδεια 
                           να αλλάξω την ζωή μου".

"Ατίμωση" του J.M. Coetzee

 

"Κάτι συμβαίνει σ'αυτό το δωμάτιο, κάτι ανομολόγητο:

εδώ η ψυχή εγκαταλείπει το σώμα.

Μετέωρη στον αέρα σφαδάζει για λίγο και συστρέφεται

κι έπειτα χάνεται, λες και κάτι την ρουφάει μακριά.

Ποτέ δεν θα μπορέσει να καταλάβει ότι αυτό το δωμάτιο δεν

είναι ένα απλό δωμάτιο,αλλά μια τρύπα

απ'όπου κάποιος διαρρέει από την ύπαρξη"

 

01:23...

 Kάποτε κάποιος μου 'χε πει ότι αυτή η ώρα θα με κυνηγάει πάντα...

Για άλλη μια φορά κοίταξα το ρολόι μου και έγραφε 01:23!! Σύπμτωσις; Τυχαίο; Ίσως..
Αλλά αυτό το πράγμα αρχίζει και με στοιχειώνει...τι το θελα κι εγώ να δω εκείνο το βράδυ τον αριθμό 23 με τον Κάρεϊ,να ορίστε τα αποτελέσματα.5 χρόνια μετά να ξεκινάω ένα ποστ αυτήν ακριβώς την ώρα και να σχολιάζω εκείνο το γεγονός...

Εξήγηση γι αυτά τα φαινόμενα υπάρχει ή με λες απλά φαντασιόπληκτη;;
Καλά με λες άνετα φαντασιόπληκτη αλλά παρατήρησε το κι εσύ...θα συνηδειτοποιήσεις ότι κοιτάς το ρολόι σου αυτή την συγκεκριμένη ώρα...

Κι αν υπάρχει κάποιος που το έχει παρατηρήσει ήδη ας γράψει ένα σχολιάκι στο ποστ να αποτρελαθούμε μαζί!! :p

01:23 For evaaaaah!!! :-)

Συνέντευξη-Αφιέρωμα στον Monsieur Minimal!!

( Η συνέντευξη δόθηκε για την ιστοσελίδα liveplace.gr ) 

 

 

Παρασκευή, 08 Οκτώβριος 2010 11:53

Ένας εξαιρετικά ταλαντούχος καλλιτέχνης... ένας γλυκύτατος άνθρωπος... ένας πραγματικός Κύριος... μελωδίες που σε ταξιδεύουν και τραγούδια που σ’αγγίζουν... όλα αυτά σ’ένα αφιέρωμα-συνέντευξη του Μεσιέ Μινιμάλ αποκλειστικά στο Liveplace!!!

O Monsieur Minimal είναι ο Χρήστος Τσιτρουδης , γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Γιαννιτσά  και τον τελευταίο χρόνο μετακόμισε στην Αθήνα. Γράφει και συνθέτει ως monsieur minimal εδώ και 5 χρόνια. Διακρίθηκε μέσα από το διαγωνισμό του coca-cola sound wave με τα κομμάτια “silk” και “love is a circle” και συμμετείχε με σημαντική επιτυχία στη συλλογή της “The sound of everything” “city campers”.
H μουσική του χαρακτηρίζεται από έντονα indie pop στοιχειά χωρίς να λείπουν όμως από αυτή οι electronica πινελιές . Το περιοδικό Status τον προτείνει στην κατηγορία του «πρωτοεμφανιζόμενου της χρονιάς». Το «smile», ένα απ τα τραγούδια του άλμπουμ «lollipop» χρησιμοποιείται στο διαφημιστικό της μεγαλύτερης διατροφικής αλυσίδας Safeway σε Αμερική και Καναδά κι απ τη Citroen Hellas προς εξυπηρέτηση ενός διαφημιστικού κλιπ. Το αμερικανικό κανάλι MTV πρόκειται να χρησιμοποιήσει όλα τα κομμάτια του σε μια νέα τηλεοπτική εκπομπή. Η μουσική του ακούγεται από τους περισσότερους τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς κατά τη διάρκεια εκπομπών, trailer και airplays. Το κομμάτι «love story» ήταν γι’ αρκετές εβδομάδες στα top charts της Τουρκίας και κυκλοφόρησε σε μια από τις πιο γνωστές συλλογές της χώρας. Το γαλλογερμανικό κανάλι «Arte TV» τον κάλεσε για την παρουσίαση του άλμπουμ του.
Με άπλες όμορφες μελωδίες, γλυκά pop φωνητικά και με άριστες κριτικές, τόσο από το εσωτερικό όσο κι απ το εξωτερικό κι έχοντας στις βαλίτσες του το πρώτο του προσωπικό album που ακούει στο όνομα ”lollipop” o monsieur minimal τριγυρίζει ανά την Ελλάδα με σκοπό να αναδείξει την μουσική του και να κάνει τους ανθρώπους που τον ακούν να χαμογελούν, να ταξιδεύουν και να ερωτεύονται μέσα από αυτή. Στη σκηνή εμφανίζεται με ένα laptop, μια κιθάρα (ηλεκτρική και ακουστική), ένα μεγαλόφωνο και μια φωνή.
Στα μέσα Απριλίου ο Monsieur Minimal (Χρήστος Τσιτρουδής) μεταμορφώνεται σε Μεσιέ Μινιμάλ και κυκλοφορεί το δεύτερο άλμπουμ του το οποίο θα είναι αποκλειστικά με ελληνικό στίχο από την the sound of everything. Ο τίτλος αυτού «Πάστα Φλώρα» και με συμμετοχή-έκπληξη της Δήμητρας Γαλάνη σε ένα από τα κομμάτια του δίσκου! Οι γλυκές και ταξιδιαρικες μελωδίες δεν λείπουν φυσικά ούτε από το πάστα Φλώρα (ένας δίσκος που παραπέμπει στην την αγνότητα της παιδικής ηλικίας και φτάνει μέχρι τους πιο φανταστικούς έρωτες σε μια πιο προσιτή γλώσσα για το Ελληνική κοινό).
Η μουσική είναι η βάση του monsieur minimal και για αυτό θα ακολουθήσει σύντομα τρίτο άλμπουμ, καθαρά αγγλόφωνο, αλλά προς το παρόν ο Μεσιέ Μινιμάλ δεν επαναπαύεται στις δάφνες του πρώτου δίσκου και αποφασίζει να προσεγγίσει ένα μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού κοινού μέσω του ελληνικού στίχου.
H επίσημη ιστοσελίδα : http://www.monsieurminimal.com/
H σελίδα του στοMyspace : http://www.myspace.com/monsieurminimal , http://www.myspace.com/mminimalpastaflora
Η σελίδα του στοFacebook : http://www.facebook.com/profile.php?id=1212758421

Πριν από περίπου έναν μήνα άκουσα live τον Μεσιέ Μινιμάλ στο Reworks Festival στην Θεσσαλονίκη και μαγεύτηκα με την μουσική του... ήταν και ο λόγος φυσικά που πήγα σ’αυτό το φεστιβάλ. Όταν τον γνώρισα μπήκα στον πειρασμό να του ζητήσω να πραγματοποιήσουμε μια συνέντευξη για το Liveplace... και δέχτηκε με χαρά να του υποβάλλω τηλεφωνικώς τις ερωτήσεις μου!!! Ας δούμε,λοιπόν,τι μας είπε ο ίδιος για το ξεκίνημα του, τα όνειρα του, και το μέλλον του!!!


1) Πότε έγινε το ξεκίνημα της καριέρας σου και πως σου προέκυψε το όνομα "Μεσιέ Μινιμάλ";
MM : Ξεκίνημα καριέρας... είναι βαριές κουβέντες,απλά όλα ξεκίνησαν από το Coca-Cola Soundwave εκεί πήρανε σάρκα και οστά. Παρόλαυτα η ενασχόληση μου με την μουσική υπήρχε από την εφηβεία. Και το  Μεσιέ Μινιμάλ προέκυψε «τυχαία» κατα κάποιον τρόπο, έψαχνα να βρω ένα ψευδώνυμο και θεωρώντας πως οι μουσικές μου είναι απλές  και  ότι προσπαθώ να είμαι πάντα και σε όλα κύριος βγήκε αυτός ο συνδυασμός.

2) Ποιές υπήρξαν και ποιές συνεχίζουν να είναι μέχρι και σήμερα οι μουσικές σου επιρροές;
MM : Οι μουσικές μου επιρροές ξεκινάνε από την εποχή του MTV και τον Michael Jackson πηγαίνουν στην εποχή της εναλλακτικής σκηνής του Grunge στο Σιάτλ, από Nirvana, Pearl Jam και μετά ανοίγουν οι ορίζοντες από βρετανική και σουηδική  pop μέχρι και new jazz, techno, house. Από πιο γνωστά ονόματα Radiohead, Moby, JJ-Johansson, Belle and Sebastian. Πολλά ακούσματα όπως καταλαβαίνεις εκτός από trance,metal ,κλασική μουσική και λαϊκά που θα μπορούσα να τα άκουγα κι αυτά αλλά δεν με εκφράζουν.
 
3) Ο πρώτος σου δίσκος  έγινε με αγγλικό στίχο αλλά στο "Πάστα Φλώρα" χρησιμοποιήσες ελληνικούς;Γιατί έγινε αυτή η αλλαγή;
ΜΜ : Δεν το βλέπω σαν αλλαγή γιατί μένα η γλώσσα είναι σαν ένα όργανο-μέσο. Η μουσική ,το ύφος και η αισθητική που θέλω να περάσω είναι το ίδιο δεν έχει να κάνει με το ποιά γλώσσα θα χρησιμοποιήσω, απλά σ’αυτά τα κομμάτια μου προέκυψε πιο εύκολα ο ελληνικός στίχος.Συνεχίζει και με γοητεύει ο αγγλικός στίχος, είναι πιο εύκολος από τον ελληνικό και εκεί προσανατολίζομαι γιατί  ο επόμενος δίσκος θα είναι και πάλι αγγλόφωνος. Τώρα σκέφτομαι να βάλω και το «Πάστα Φλώρα» σε γαλλικό στίχο γιατί πιστεύω ότι θα ταίριαζε σ’αυτό το κομμάτι το όργανο του γαλλικού στίχου. Εν ολίγοις, δεν πρόκειται δηλαδή για κάποια στροφή ή για κάποια μετάλλαξη, απλά κουρδίζω διαφορετικά.

4) Σχετικά με την έξαρση της τεχνολογίας τα τελευταία χρόνια (Ίντερνετ,social networks), θεωρείς πως το διαδίκτυο βοηθάει την δουλειά ενός καλλιτέχνη να προωθηθεί;
MM : Στο Internet πλέον μπορεί κάποιος μόνος αλλά με πολύ δουλειά και με πολύ επιμονή να διαφημίσει σ’έναν συγκεκριμένο βαθμό την δουλειά που κάνει.Γίνεται πιο άμεση η διαφήμιση της δουλειάς κάποιου μέσω του myspace για παράδειγμα, του facebook,στέλνοντας χιλιάδες e-mail καθημερινά,μπαίνοντας σε blogs ή ακόμα και διενέμοντας δωρεάν  την μουσική.Σίγουρα πρέπει να συμβαδίσουμε με την τεχνολογία και με το πως έχει εξελιχθεί αυτή και να βρούμε ένα τρόπο έτσι ώστε να επιβιώσουν όλοι (στιχουργοί,καλλιτέχνες και κοινό).

5) Τι καινούργιο μας ετοιμάζεις αυτό τον καιρό; Είναι στα άμεσα σχέδια σου και το επόμενο άλμπουμ;
ΜΜ : Τώρα ετοιμάζω να βγάλω ένα digital release με 5 κομμάτια από το “Lollipop” τα οποία θα κάνω remix μ’έναν συνεργάτη μου και θα βγει μέχρι το τέλος του χρόνου. Ετοιμάζουμε επίσης τα videoclips για το “Πάστα Φλώρα” ,το “Κι αν  χαθείς”  και το “Call Girl”.Στο studio ετοιμάζουμε κάποιο  remix στο “Kι αν χαθείς” , σκέφτομαι να βγάλω το “Πάστα Φλώρα” αγγλόφωνο και γαλλόφωνο και αφού ξεμπερδέψω με όλα αυτά μπαίνω στην τελική ευθεία για το επόμενο άλμπουμ μου, το αγγλόφωνο που λέγαμε πριν, που τα περισσότερα κομμάτια είναι έτοιμα αλλά θέλει πολύ δουλειά στην παραγωγή.


6) Είσαι ευτυχισμένος με την μέχρι τώρα πορεία σου και όλα όσα έχεις καταφέρει να πραγματοποιήσεις;
ΜΜ : Ναι,ναι είμαι πάρα πολύ ικανοποιημένος κι ευτυχισμένος δόξα το Θεό. Να σκεφτείς ότι άλλαξα ζωή 180 μοίρες. Από κει που ήμουν σε μια πραγματικότητα όπως όλος ο κόσμος -πρωινή δουλειά- ξαφνικά βρέθηκα να ζω σ’εναν κόσμο που πραγματοποιώ τα όνειρα μου, ακολουθώ αυτό που ονειρευόμουν να κάνω-την μουσική- και προσπαθώ να βιοποριστώ μέσα απ’αυτό.

7) Στον προσωπικό και στον επαγγελματικό σου τομέα, ποια είναι τα όνειρα σου για το μέλλον;
MM : Όνειρο μου είναι να είμαι καλά ψυχικά και σωματικά κυρίως,να έχω ανθρώπους δίπλα μου που αγαπώ και μ’αγαπούν,και όσο το δυνατόν να μπορεί όλος ο κόσμος να είναι καλά γιατί αυτό έχει αντίκτυπο σε όλους μας.Και μουσικό μου όνειρο  απατηλό και τρελό θα έλεγα, είναι να καταφέρω μια δισκογραφία στο εξωτερικό ή κάποιες εμφανίσεις.


8) Kαι για το τέλος... ποιό είναι το μήνυμα σου προς τους επισκέπτες του Liveplace και προς όλους αυτούς που σε θαυμάζουν και σε στηρίζουν;
ΜΜ : Nα κυνηγάν τα όνειρα τους,απλά. Γιατί αν προσπαθείς για όσα ονειρεύεσαι θα είσαι και πιο ισορροπημένος και πιο σωστός άνθρωπος. Και να απωθούν όσο περισσότερο μπορούν τα κόμπλεξ για να είναι πιο ήρεμοι ψυχικά.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Θα ήθελα να ευχαριστήσω για άλλη μια φορά τον Χρήστο -Μεσιέ Μινιμάλ-  για την συνέντευξη που μου παραχώρησε, για τον χρόνο που μου διέθεσε και για τις περαιτέρω πληροφορίες που μου έδωσε. Να του ευχηθώ να παν όλα καλά στην προσωπική και επαγγελματική του ζωή και να έχει πάντα επιτυχίες (οι οποίες είναι δεδομένες με το δικό του το ταλεντο!!). Έχουμε πολλά να δούμε και να ακούσουμε ακόμα απ’αυτόν  τον καλλιτέχνη και είμαι σίγουρη πως θα είναι τα καλύτερα!! Είναι ένας πραγματικός monsieur σε ότι κι αν κάνει!


Σταματία Καρπάτσιου

Συνέντευξη με τους Mikro!!!

( Η συνέντευξη δόθηκε για την ιστοσελίδα liveplace.gr ) 

 

 

 

Τρίτη, 09 Μάρτιος 2010 11:16

Η παρέα που φιλοξενούμε σήμερα στο liveplaceδεν χρειάζεται πολλές συστάσεις… είναι η παρέα που μας ξεσηκώνει και μας ταξιδεύει με τα τραγούδια της… είναι πρωτοπόροι στην electroμουσική στην Ελλάδα και αναμφισβήτητα οι καλύτεροι... το όνομα τους θυμίζει μονάδα μέτρησης που χρησιμοποιείται κυρίως στην τεχνολογία των ηλεκτρονικών υπολογιστών… οπότε δεν θα μπορούσαμε να μην μπούμε στον πειρασμό να τους γνωρίσουμε καλύτερα...

Η παρέα τους αποτελείται από:
* Νίκος Μπιτζένης (programming, loops, synths, φωνητικά)
* Ρία Μαζίνη (φωνητικά, synths)
* Γιάννης Λευκαδίτης (κιθάρες)
* Στέλιος Εμμανουηλίδης(synths, loops, D.J.’s scratch)
Και το όνομα αυτών….. “MIKRO”….απολαύστε τους σε μια αποκλειστική συνέντευξη για το Liveplace…










1) Καταρχήν θα ήθελα να αρχίσουμε με μια ιστορική αναδρομή. Πότε και πώς έγινε, λοιπόν, το δικό σας bigbang και πώς προέκυψε η ονομασία "Mikro" του συγκροτήματος;

Mikro : Όλα ξεκίνησαν στη Θεσσαλονίκη όταν ο Νίκος, ο Γιάννης, η Ρία και ο Στέλιος βρέθηκαν στο ίδιο στούντιο και ανακάλυψαν ότι έχουν τα ίδια ακούσματα και κοινές μουσικές αναζητήσεις.
Το όνομα "Μίκρο" το επιλέξαμε καθότι αντιπροσωπεύει την ηλεκτρονική μουσική που κάνουμε και συμβολίζει την τεχνολογία, όπως για παράδειγμα τα μικροτσίπ, τα κινητά, τους δίσκους ηλεκτρονικών υπολογιστών, που έχουν την τάση να μικραίνουν σε χωρητικότητα αλλά παράλληλα να γίνονται ισχυρότερα.
Θα λέγαμε ότι το όνομα Μίκρο μας φέρνει στο μυαλό συμπυκνωμένη ενέργεια μιας ακτίνας laser!
Το big bang έγινε όταν ενώσαμε τις δυνάμεις μας και προέκυψε "Το τέλος του κόσμου", ο πρώτος μας δίσκος, όπου ξεχώρισε "Η άσπρη σοκολάτα", ένα τραγούδι πρωτοποριακό σε μια εποχή που η μουσική ήταν κατά κύριο λόγο σκοτεινή και της έλειπε το παιχνίδι και η θετική διάθεση.

 
2) Ποιες είναι οι μουσικές επιρροές σας και κάποια ακούσματα που ενδεχομένως έχετε ενσωματώσει και στην δική σας δουλειά;

Mikro : Οι μουσικές μας επιρροές, είναι κοινές μεταξύ μας, αλλά και σε σημεία διαφέρουν και όλες αυτές φιλτράρονται για να προκύψει η Μίκρο μουσική. Ακούσματα από τα 80ς φυσικά και επηρεασμένοι από την electropop.
Μερικά αγαπημένα μας σχήματα είναι οι Depeche mode, οι New Order, Human League, The Cure, Duran-Duran, Tuxedomoon, Sex Pistols, The Chemical Brothers, Underworld, Massive Attack, Kraftwerk, Air, Goldfrapp, Ladytron και πολλά άλλα.
Από κει και πέρα παρακολουθούμε εντατικά τη σύγχρονη ηλεκτρονική μουσική και είμαστε ανοιχτοί σε νέους φρέσκους ήχους. Τελευταία έχουμε παθιαστεί με τη γαλλική και βέλγικη electro σκηνή και την εταιρία Kitsune, που έχει επίδραση στη μουσική μας. 


3) Πώς γράφουν μουσική οι Mikro; Ποιά είναι τα ερεθίσματα που σας οδηγούν στο να γράψετε ένα κομμάτι ή έναν ολόκληρο δίσκο;

Mikro : Με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους, γράφουμε μουσική. Μπορεί να ξεκινάει από μια ιδέα στα synths ή να προκύπτει μέσα από πειραματισμό με μουσικά προγράμματα. Πολλές φορές μια μελωδία μας κολλάει στο μυαλό ή στίχοι γύρω από τους οποίους στήνεται ένα τραγούδι.
Τα ερεθίσματα μας είναι οι προσωπικές μας αναζητήσεις, η σημερινή εποχή και πώς την αντιλαμβανόμαστε, οι διαθέσεις της στιγμής, τα όνειρα μας, πράγματα και καταστάσεις που εμπνέουν τον καθένα μας να δημιουργήσει.


4) Πώς θα χαρακτηρίζατε τη μουσική σας και ποια όργανα συνδυάζετε μαζί με τους ψηφιακά παραγόμενους ήχους του υπολογιστή;

Mikro : Η μουσική μας περιλαμβάνει όλο το φάσμα της ηλεκτρονικής μουσικής. Είναι pop, rock, electro, break beat, progressive, alternative, space, dance, disco και περιέχει και πολλά ατμοσφαιρικά περάσματα. Σίγουρα δεν μπορούμε να την ονοματίσουμε τόσο εύκολα!
Μαζί με τους ψηφιακούς ήχους πειραματιζόμαστε τελευταία με όλο και περισσότερα μουσικά όργανα. Αναλογικά synths, hardware, κιθάρες, μπάσο, σαξόφωνο, electronic drum kits. Τώρα προσθέσαμε και την χρήση i-pod και wii controllers για αναπαραγωγή ήχων και ηχοληψία. Καλύτερα να τα δείτε στην πράξη στα live μας για να καταλάβετε τι εννοούμε!


5) Τα τελευταία χρόνια υπάρχει ένα ξέσπασμα με την χρήση των δωρεάν υπηρεσιών που συναντάμε στο διαδίκτυο(Facebook, MySpace κ.α.)όπου ο καθένας μπορεί να δημιουργήσει τον δικό του "χώρο" και να προβάλλει την δουλειά του..Εσείς νιώθετε ότι κερδίζετε πράγματα απ' όλο αυτό;

Mikro : Ναι βεβαίως, πάρα πολλά! Είναι ένας διαδεδομένος και πετυχημένος τρόπος να έχεις μια αξιοπρεπή παρουσία στο internet, να βρίσκεσαι σε ένα δικτυακό περιβάλλον, όπου θα έχουν άμεση πρόσβαση στις πληροφορίες σου οι φαν της μουσικής σου, θα μπορείς να στέλνεις τα νέα σου κτλ. Είναι πολύ σημαντικό, γιατί έτσι έχουμε καλύτερη επικοινωνία με τον κόσμο και κυρίως με τους φίλους του γκρουπ στο εξωτερικό.


6) Γενικά ποια είναι η σχέση σας με την τεχνολογία και το διαδίκτυο;

Mikro : Μεγάλη! Είναι καθημερινή μας τρέλα και ενασχόληση. Το χρησιμοποιούμε για ενημέρωση, παρακολουθώντας κάποια blogs και σελίδες, για τους ΜΙΚΡΟ, για βίντεο, για web design, μουσική, διασκέδαση, για δημιουργία, για τα πάντα!


7) Κατά την άποψη σας τι είναι αυτό που σας κάνει να ξεχωρίζετε και να είστε τόσο αγαπητοί στο κοινό;

Mikro : Νομίζουμε ότι είναι αυτό που βγάζουμε σαν ομάδα καθώς και το πάθος μας για τη μουσική. Ο κόσμος καταλαβαίνει αν κάποιος καλλιτέχνης κάνει κινήσεις ψεύτικες για να εντυπωσιάσει ή δεν είναι αυθεντικός.
Θεωρούμε ότι επειδή ακριβώς οδηγούμαστε από αυτή την αγάπη μας αλλά και από την επιθυμία μας να μεταδώσουμε τον παλμό μας και τα μηνύματα μας στον κόσμο, γι αυτό το λόγο μας ξεχωρίζουν και μας αγαπάνε και φυσικά τους το ανταποδίδουμε με το να είμαστε πιστοί στην ιδεολογία μας και κάνοντας προσεκτικές επιλογές στην πορεία μας.


8)Τι έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια στην ελληνική electro σκηνή και ποια πιστεύετε ότι είναι η συνεισφορά σας σ' αυτήν;

Mikro : Τα τελευταία χρόνια ακούμε όλο και περισσότερους Έλληνες καλλιτέχνες και συγκροτήματα να ενσωματώνουν στη μουσική τους electro στοιχεία, ενώ όταν ξεκινήσαμε εμείς επικρατούσε το ροκ και η ηλεκτρονική μουσική ήταν σπάνιο είδος.
Η συνεισφορά μας  και το καινούργιο που φέραμε ήταν η χορευτική μας διάθεση, δυνατό ήχο, τραγούδια με μηνύματα ξεκάθαρα και αισιόδοξα, που άγγιξαν τον κόσμο καθώς στις συναυλίες μας γινόταν και συνεχίζεται να γίνεται "κάθε μέρα και άλλο πάρτι"!


9) Ξεχωρίζετε κάποιο ή κάποια από τα τραγούδια σας; Κάποιο ίσως που απολαμβάνετε πιο πολύ τόσο στις πρόβες όσο και στις live εμφανίσεις σας;

Mikro : Γενικώς δεν είναι εύκολο να ξεχωρίσουμε κάποιο τραγούδι μας και να έχουμε κάποιο αγαπημένο, γι αυτό οι προτιμήσεις μας ακριβώς προκύπτουν από την εκτέλεση τους στο live και την ανταπόκριση του κόσμου.
Πάντα τα νέα τραγούδια, μας ενθουσιάζουν περισσότερο γιατί τώρα τα γνωρίζει το κοινό μας και είναι μεγαλύτερη πρόκληση για μας, όπως είναι το "Πόσο ακόμα", το "My friends", "To robonation", το "People", που υπάρχουν στη νέα μας κυκλοφορία "Download". Βέβαια ξεχωρίζουμε και κάποια τραγούδια που κατά τη διάρκεια του live, ξεσηκώνουν τον κόσμο, όπως το "αυτή η πόλη", "το Tronik πλάσμα", "η σειρά σου" και πολλά άλλα.

 
10)Το τελευταίο διάστημα κάνετε πολλές live εμφανίσεις σε 
διάφορα μέρη της Ελλάδας. κατά πόσο σας κουράζουν όλες αυτές οι μετακινήσεις και κατά πόσο απολαμβάνετε την άμεση επαφή με τον κόσμο;

Mikro : Ναι όντως, σε ένα μικρό χρονικό διάστημα δώσαμε συναυλίες σε Θεσσαλονίκη, Καβάλα, Χανιά, Νιγρίτα και στις 11 Μαρτίου θα είμαστε Αθήνα στο public του Συντάγματος.
Στη συνέχεια ακολουθούν τα Γιάννενα, η Καστοριά, οι Σέρρες, το Αγρίνιο, η Πάτρα, ο Βόλος, η Λάρισα και η Κύπρος αργότερα.
Μην ξεχνάμε βέβαια και την πετυχημένη εμφάνιση μας στο φημισμένο χώρο συναυλιών,Scala του Λονδίνου, μαζί με τις Marsheaux, σε μια συναυλία που διοργάνωσε η εταιρία μας, Undo Records.
Μέχρι στιγμής είναι έτσι διαμορφωμένο το πρόγραμμα μας ώστε να μην υπάρχει ταλαιπωρία από τις μετακινήσεις. Φροντίζουμε όταν είναι εφικτό να ταξιδεύουμε μια μέρα πριν στον προορισμό μας, ώστε να έχουμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε τους διοργανωτές, που συνήθως είναι παιδιά παθιασμένα με τη μουσική και να έχουμε δυνάμεις για το επόμενο βράδυ του live.
Απολαμβάνουμε στο έπακρο την άμεση επαφή με τον κόσμο, χαιρόμαστε και γεμίζουμε αφάνταστα όταν αφήνεται στο ρυθμό μας, χορεύει και τραγουδάει μαζί μας.
Είναι το καλύτερο δώρο και μας δίνει δύναμη να συνεχίσουμε αυτό που κάνουμε!


11)Ποιοι είναι oι στόχοι και τα όνειρα των "Mikro"..και τι να περιμένουμε στο μέλλον από σας;

Mikro : Οι στόχοι μας είναι να γινόμαστε όλο και καλύτεροι στη μουσική μας αλλά και στην μετάδοση της. Τα όνειρα μας είναι να προωθήσουμε περισσότερο τον ήχο μας στο εξωτερικό, μέσα από  συνεργασίες  με καλλιτέχνες που θαυμάζουμε αλλά και κυκλοφορίες των τραγουδιών μας, από ξένες δισκογραφικές εταιρίες. Να συνεχίσουμε να έχουμε αυτή την όμορφη σχέση με τους φίλους της μουσικής μας και τους ευχαριστούμε που μας στηρίζουν καθημερινά!
Στο μέλλον να περιμένετε νέα video clips, συναυλίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και άλλες Μίκρο εκπλήξεις! Να αναφέρουμε ότι θα είμαστε συντελεστές στο 48hour music project, ακούγοντας και ψηφίζοντας τα καλύτερα τραγούδια που θα γίνουν μέσα σε 48 ώρες. Για περισσότερες πληροφορίες εδώ http://48hourproject.gr/music/
Στα παρακάτω links μπορείτε να μας βρείτε στο internet για να παρακολουθείτε τα νέα μας.
Official site: http://www.mikro.gr
MySpace profile: http://www.myspace.com/mikrospace
Facebook page: www.facebook.com/MIKROband
YouTube Channel: http://www.youtube.com/mikromusic
Follow on Twitter: https://twitter.com/MIKROmusic
I like page: http://www.ilike.com/artist/Mikro
Last Fm profile: http://www.last.fm/music/Mikro
MIKRO photos: http://www.flickr.com/photos/digitalspace/


12) Τέλος θα θέλαμε την άποψη σας για το σπίτι μας!Πώς σας φάνηκε το liveplace.gr και τι μήνυμα θα θέλατε να δώσετε στους πολυάριθμους επισκέπτες μας που σίγουρα πολλοί απ' αυτούς παρακολουθούν τα βήματα σας όλα αυτά τα χρόνια;

Mikro : Το site σας μας φάνηκε πολύ ενδιαφέρον, με φρέσκα νέα από το χώρο της τεχνολογίας, του internet, της μουσικής, των games, θέματα που μας αγγίζουν ως Μίκρο αλλά και απευθύνονται στο μεγαλύτερο ποσοστό των χρηστών του internet.
Μπράβο στην ομάδα σας για όλη αυτή την παρουσία!
Στους επισκέπτες σας θα θέλαμε να δώσουμε το εξής επίκαιρο μήνυμα:
Είναι μια εποχή ιδιαίτερα δύσκολη για την Ελλάδα, με την οικονομική κρίση, τα μέτρα και τα χιλιάδες προβλήματα που αντιμετωπίζουμε σήμερα. Δεν πρέπει να το βάζουμε κάτω μπροστά σε οποιεσδήποτε αντίξοες συνθήκες, είμαστε δυνατοί και θα τα καταφέρουμε, αρκεί να κλείνουμε τα αυτιά μας στις "Σειρήνες" της εποχής, ακολουθώντας το παράδειγμα του Οδυσσέα.
Τέλος, να μην αφήνουμε κανέναν να τσαλακώνει την αξιοπρέπεια μας, να μας αποπροσανατολίζει και να μας χειραγωγεί, πουλώντας μας ψέματα και ψευδαισθήσεις που μας απομακρύνουν από τις αληθινές ανάγκες και τα όνειρα μας.


~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Να ευχαριστήσω για άλλη μια φορά τους απίστευτους MIKROκαι τον μάνατζερ τους τον κ.Νίκο Μοδιώτη για τη ανταπόκριση τους…Ήταν μια υπέροχη συνέντευξη που ελπίζω να την απολαύσατε και ‘σεις όπως και γω…Καλή συνέχεια στην περιοδεία των παιδιών και εύχομαι η έμπνευση και η δύναμη τους να είναι αστείρευτη!

Σταματία Καρπάτσιου

You never told me...

Did you ever really missed me?...I don't think so...


Now is the time ...

Όταν τα δεδομένα αλλάζουν..

"Μη με κατακρίνεις για έναν έρωτα που εγκατέλειψα...εκείνος με είχε διώξει πολύ πριν τον αφήσω"
 

Συνέντευξη με την Χρυσηϊδα Δημουλίδου !!

( Η συνέντευξη δόθηκε για την ιστοσελίδα liveplace.gr ) 

 

 

Δευτέρα, 22 Φεβρουάριος 2010 23:55

 

Μια ξεχωριστή συνέντευξη με έναν ξεχωριστό άνθρωπο… Σήμερα έχουμε την χαρά και την τιμή να φιλοξενούμε την συγγραφέα των μπέστ-σέλερς, την κυρία Χρυσηϊδα Δημουλίδου.

Η ΧΡΥΣΗΙΔΑ-ΧΡΥΣΑ ΔΗΜΟΥΛΙΔΟΥ γεννήθηκε και μεγάλωσε στις Σέρρες και ζει στην Αθήνα. Εμφανίστηκε στην ελληνική λογοτεχνία το Δεκέμβριο του 1997 και από τότε μέχρι σήμερα έχουν εκδοθεί 16 βιβλία της για ενηλίκους ,4 παραμύθια για παιδιά και 1 ποιητική συλλογή. Όλα της τα βιβλία έχουν γίνει μπεστ σέλερ.
Για το βιβλίο της ΜΗΝ ΠΥΡΟΒΟΛΕΙΤΕ ΤΗ ΝΥΦΗ τιμήθηκε με το Πρώτο Βραβείο Αναγνωστικού Κοινού στην Κύπρο, και παράλληλα ήταν υποψήφια για το ίδιο βραβείο και στην Ελλάδα, ενώ το βιβλίο της ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ κυκλοφορούνε στη Βραζιλία και την Τσεχία. Για το βιβλίο της ΤΟ ΦΙΛΙ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΥ ήταν υποψήφια για τα βραβεία "Γυναίκα της χρονιάς[ 2007]" του περιοδικού Life & Style όπως και για το βιβλίο της ΤΟ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ [2010]. Έχει παρακολουθήσει μαθήματα σεναρίου, γράφει σενάριο, στίχους, ποιήματα και δημιουργεί πίνακες κολάζ. Τα τελευταία χρόνια παρακολουθεί σεμινάρια με θέμα τη φιλοσοφία. Είναι φανατική φιλόζωος, οικολόγος και ακτιβίστρια, και θεωρεί ότι τα παιδιά είναι η μοναδική ελπίδα για ένα ειρηνικό αύριο, αρκεί να γαλουχηθούν σωστά.

1)Ξεκινώντας θα ήθελα να σας ρωτήσω, έχετε γράψει 14 βιβλία και όλα best-seller...τι είναι αυτό που ώθησε, κατά την γνώμη σας, το κοινό να αγαπήσει τόσο πολύ όλα τα βιβλία σας;
X.Δ. : Νομίζω ότι οι βασικοί λόγοι είναι τέσσερις : Πρώτον, ότι γράφω σε απλή κατανοητή γλώσσα χωρίς ιδιαίτερες φαμφάρες και περισπούδαστες λέξεις. Δεύτερον, ξυπνάω ξεχασμένα ή αποκοιμισμένα συναισθήματα. Τρίτον ,δεν γίνομαι επαναλαμβανόμενη μιας και κάθε φορά έχω διαφορετικό θεματολόγιο και τέταρτον, φροντίζω να κρατάω σε εγρήγορση τον αναγνώστη με απρόβλεπτες εξελίξεις.

2)Το τελευταίο σας βιβλίο "το σταυροδρόμι των ψυχών" είναι ένα αισθηματικό θρίλερ...το επόμενο που αναμένεται τον Μάρτιο "Mercedes Hill" ποιό θέμα διαπραγματεύεται και πως θα το χαρακτηρίζατε;
Χ.Δ. : Η Μερσέντες Χιλ είναι συναισθηματικό μεταφυσικό θρίλερ τύπου Στήβεν Κίνγκ. Και έτσι θα είναι αρεστό και στα δύο φύλλα. Οι άντρες αναγνώστες μου έχουν κι αυτοί τις ανάγκες τους, αλλά και λίγο αστυνομικό ή μεταφυσικό μυστήριο τους εξιτάρει περισσότερο…

3)Από τον τρόπο που γράφετε φαίνεται πως είστε μια βαθιά συναισθηματική γυναίκα...τι είναι αυτό που σας εμπνέει πραγματικά για να ξεκινήσετε την συγγραφή ενός βιβλίου;
Χ.Δ. : Με εμπνέουν τα πάντα. Οι φίλες μου, ένας άγνωστος στο δρόμο, ένα ζώο, ένα παιδί, ένα φυσικό φαινόμενο. Ακόμη και ένα όνειρο. Μπορεί να δω μια γυναίκα να κλαίει και να πλάσω ένα δράμα ή μια γυναικοπαρέα να γελάει και να πλάσω μια κωμωδία. Ύστερα έχω ζήσει τόσα πολλά, που αυτά και μόνο, είναι διαρκείς εμπνεύσεις.

4)Κεφάλαιο  Άντρες....ποιά είναι η γνώμη και η σχέση σας με το έτερον ήμισυ;
Χ.Δ.: Το έτερον ήμισυ είναι μια χαρά όταν έχει παιδεία. Διαφορετικά χαλάει την συνταγή. Και γι’ αυτό φταίει… ποιος άλλος; Η μανούλα! Ο άντρας θέλει εκπαίδευση από την κούνια του, κανονικά σαν στρατιώτης. Αν η μανούλα τα φέρνει όλα στο χέρι, το ίδιο θα απαιτήσει και από την γυναίκα του. Ύστερα οι άνδρες είναι απαραίτητοι γιατί ξέρουν από μαστορέματα και μπορούνε να μετακινήσουνε έπιπλα… Πάντα χρειάζεται ένας άνδρας στο σπίτι…

5)Ερωτεύεται εύκολα η κυρία Δημουλίδου ή δεν αφήνει τα συναισθήματα της να εξωτερικεύονται;;
Χ.Δ. : Αν και δεν μιλώ ποτέ για τα προσωπικά μου, θα κάνω μια εξαίρεση, γιατί το ρωτάτε πολύ κομψά, και θα απαντήσω ότι η κυρία Δημουλίδου έχασε την ικανότητα να ερωτεύεται. Το έκανε κατά κόρον  όταν έπρεπε. Έμαθε όμως κάτι πιο σημαντικό. Να αγαπάει…

6)Έχω παρατηρήσει πως  κοινοποιείτε  πολλά videos με ζωάκια στις σελίδες σας. Πρέπει να είστε πολύ φιλόζωη, σωστά;
Χ.Δ. : Φιλόζωη πάρα πολύ. Μα είναι δυνατόν να μην αγαπάει κάποιος τα ζώα; Δεν υπάρχει περίπτωση να δω ζώο και να μην το χαϊδέψω. Ποτέ δεν μου χίμηξε ζώο, ποτέ δεν αρρώστησα από ζώο όσο βρώμικο κι αν ήτανε. Τα ζώα με ηρεμούν, μου αφαιρούν όλο το στρες που μου διοχετεύουν οι άνθρωποι. Με αυτά τα “ζώα”, είμαι πολύ επιφυλακτική…

7)Ποιά είναι τα βιβλία που σας έχουν συγκινήσει και σας έχουν κάνει να ζηλέψετε (με την καλή έννοια) που θα θέλατε, εν ολίγοις, να τα είχατε γράψει εσείς;
Χ.Δ. : Θα ήθελα να είχα γράψει το “Όσα παίρνει ο άνεμος” της Μίτσελ, “Πόλεμος και Ειρήνη” του Τολστόϊ, “Aνεμοδαρμένα Ύψη” της Μπροντέ και τόσα άλλα της κλασικής λογοτεχνίας  αλλά και νεώτερης όπως  “To Δεύτερο Φύλο” της Μποβουάρ.

8)Με τι άλλο ασχολείστε όταν δεν γράφετε; Πως γεμίζετε τις ελεύθερες ώρες σας;
Χ.Δ. : Ασχολούμαι με πάρα πολλά πράγματα τόσο που δεν έχω καθόλου περιττό χρόνο και φυσικά διαβάζω πάρα πολύ. Μερικές φορές δεν καταλαβαίνω πότε ξημερώνει και πότε βραδιάζει..

9)Και για το τέλος θα ήθελα να μου γράψετε ένα μήνυμα ή μια φράση από κάποιο έργο σας και να το αφιερώσετε σ΄εμάς εδώ στο liveplace αλλά και σε όλους αυτούς που αγάπησαν και συνεχίζουν να αγαπάνε τα βιβλία σας!
Χ.Δ. : Είναι τόσες πολλές οι φράσεις που θα ήθελα να γράψω και δεν χωράνε. Όμως θα ήθελα να πω ότι η ζωή είναι ένας πόλεμος. Εμείς οι άνθρωποι είμαστε ψυχές που πολεμούνε, και η ευτυχία δεν είναι τίποτε άλλο από την ανάπαυση του πολεμιστή. Όποιος το έχει αντιληφθεί αυτό ονομάζεται ρεαλιστής. Και οι ρεαλιστές δεν έχουν χρόνο για να χάνουν τις μάχες…
Αυτά και ευχαριστώ πολύ για την φιλοξενία!


“Μερσέντες Χιλ” είναι το καινούργιο βιβλίο της κ.Δημουλίδου που θα κυκλοφορήσει στις 8 Μαρτίου σε όλα τα βιβλιοπωλεία και η πρώτη παρουσίαση του θα γίνει στα Γιάνεννα την Μεγάλη Εβδομάδα.

Με την σειρά μου να ευχαριστήσω  μέσα από την καρδιά μου την κ.Χρυσηϊδα Δημουλίδου, αυτή την υπέροχη συγγραφέα με τα συγκλονιστικά έργα της, για τον χρόνο που μου διέθεσε απαντώντας στις ερωτήσεις μου αν και είχε φοβερό φόρτο εργασίας αυτό το διάστημα. Να της ευχηθώ ολόψυχα και το “Μερσέντες Χιλ “ να αγαπηθεί από το αναγνωστικό κοινό της όσο αγαπήθηκαν και τα προηγούμενα βιβλία της. Όποιος δεν είχε την τύχη να διαβάσει κάποιο έργο της πιστεύω ότι ήρθε ο καιρός να το κάνει! Είναι απλά συγκλονιστική!

Σταματία Καρπάτσιου

Συνέντευξη με τους Matisse!!!

( Η συνέντευξη δόθηκε για την ιστοσελίδα liveplace.gr )

 

Τρίτη, 02 Φεβρουάριος 2010 22:17

 
Δεν χρειάζονται πολλές συστάσεις γιατί αποτελούν το πιο επιτυχημένο ελληνικό γκρούπ της εποχής μας…
«Δάνεισαν» το αχτύπητο ντουέτο τους με την J Napolitano, “Today” στη σειρά του Mega και της Μυρτώ Κοντοβά  «Μίλα μου βρώμικα» …. Το τελευταίο άλμπουμ  τους «ROCK 'N ROLL MAFIA»  ακούγεται παντού  και ο κόσμος  το αγαπάει με την πάροδο του χρόνου όλο και περισσότερο…Οι συναυλίες τους σε ολόκληρη την Ελλάδα έχουν μεγάλη επιτυχία και αυτό γιατί ακολουθούνται πάντα από τους χιλιάδες θαυμαστές τους…
Η παρέα τους αποτελείται από :
 - Alex Kavvadias- Φωνή
-Γιάννης Μασούρας-Μπάσο- Φωνητικά
-Γρηγόρης Κόλλιας- Κιθάρα- Φωνητικά
-Βασίλης Ζερβός- Κιθάρα
-Νίκος Μανουσόπουλος- Drums 
Κυρίες και κύριοι του Liveplace έχουμε την χαρά να σας παρουσιάσουμε τους «MATISSE» δια στόματος του Γιάννη Μασούρα θα μάθουμε τα πάντα γύρω από την αγαπημένη μας μπάντα!




1)Πως δημιουργήθηκαν οι Matisse και πως ακριβώς σας προέκυψε αυτό το όνομα?
Γ.Μ. :Οι Matisse δημιουργήθηκαν από μένα (Γιάννης Μασούρας) στις αρχές του 2000. Ήθελα, απλά, να φτιάξω ένα συγκρότημα για να ξεδίνω στον ελεύθερο χρόνο μου. Όσον αφορά το όνομα ήταν μια τυχαία έμπνευση τη στιγμής. Μου φάνηκε ότι φαίνεται ωραίο γραμμένο και ότι ακούγεται όμορφο. Ναι, σαφώς γνώριζα ότι πρόκειται για έναν από τους μεγαλύτερους Γάλλους ζωγράφους.

2)Rock & Roll mafia...3η δισκογραφική και επιτυχημένη δουλειά σας...τι αποτελεί έμπνευση για σας και ποιές είναι οι επιρροές σας?
Γ.Μ. :Έμπνευση αποτελούν πάντα τα βιώματα μας. Πολλές φορές παρατηρούμε όσα συμβαίνουν γύρω μας και γράφουμε γι’ αυτά. Από ένα πολιτικό γεγονός μέχρι μια ερωτική περιπέτεια κάποιου γνωστού.

3)Είχατε την τύχη να ξεκινήσετε με μια πολυεθνική εταιρία την Sony-BMG...πόσο σας βοήθησε ή σας δυσκόλεψε αυτό το ξεκίνημα?
Γ.Μ. :Σίγουρα μας βοήθησε. Αρχικά θέλαμε να υπογράψουμε με κάποια ανεξάρτητη εταιρεία, αλλά καμία δεν έδειξε ενδιαφέρον. Όποτε όταν προέκυψε η πρόταση από τη Sony απαντήσαμε θετικά. Χρειαστήκαμε ένα μικρό διάστημα προσαρμογής, αλλά σίγουρα μας βγήκε σε καλό.

4)Με ποιούς έλληνες και με ποιούς ξένους καλλιτέχνες θα θέλατε να συνεργαστείτε αν σας δινόταν η ευκαιρία και γιατί?
Γ.Μ. :Με τον David Bowie γιατί είναι ο μουσικός μου πατέρας, αν και ο ίδιος δεν το γνωρίζει. Προφανώς, γιατί έχει πολλά μουσικά παιδιά. Από Έλληνες, δεν ξέρω. Έχουμε ήδη συνεργαστεί με τη Γαλάνη και τη Λοτσάρη και αυτό αρκεί για την ώρα.

5)Yπάρχει κάτι που θα θέλατε να κάνετε διαφορετικά αν είχατε την δυνατότητα να αλλάξετε κάποια πράγματα στην πορεία των Matisse?
Γ.Μ. :Ενδεχομένως ναι, αλλά ποτέ δεν μου αρέσει να κοιτάω πίσω. Άλλωστε, από τα λάθη μαθαίνουμε.

6)Πιστεύω πως αυτή η ερώτηση σας γίνεται συχνά...γιατί, λοιπόν, αποκλειστικά και μόνο αγγλικός στίχος στα τραγούδια σας?
Γ.Μ. : Γιατί μεγαλώσαμε ακούγοντας ξένους καλλιτέχνες, συνεπώς όταν φτιάξαμε το συγκρότημα θέλαμε ενστικτωδώς να μοιάσουμε στα ινδάλματα μας. Αν ακούγαμε Παύλο Σιδηρόπουλο και Ξύλινα Σπαθιά – μ’ όλο το σεβασμό προς αυτούς τους - προφανώς θα χρησιμοποιούσαμε ελληνικό στίχο.

7)Ποιό από τα τραγούδια σας είναι το αγαπημένο σας από στιχουργικής άποψης και ποιό νιώθετε ότι έχει μεγαλύτερη απήχηση στον κόσμο?
Γ.Μ. :Το The Fear. Μεγαλύτερη απήχηση έχει το Call Me, Call Me.

8)Και αρκετά ευαισθητοποιημένοι στο θέμα της πρόληψης οι Matisse.Είναι αλήθεια ότι το "Killer Kids" είχε γραφτεί για την τηλεοπτική καμπάνια του Fashion Targets Breast Cancer ?
Γ.Μ. :Ναι, θεωρούμε ότι οι μουσικοί πρέπει να έχουν κοινωνικές ευαισθησίες. Δεν πρέπει, ωστόσο, να τις προβάλουν για αυτοδιαφήμιση. Το "Killer Kids" είχε γραφτεί για το δεύτερο άλμπουμ μας και στη συνέχεια το διάλεξαν από την καμπάνια. Φυσικά, το δώσαμε αφιλοκερδώς.

9)Έχετε κάνει πολύ μεγάλα βήματα για ένα ελληνικό γκρουπ...εμπορικές επιτυχίες, εμφανίσεις σε live shows στην TV, περιοδείες σε Ελλάδα και εξωτερικό, συμβόλαιο με την SONY-BMG...πιστεύετε ότι έχετε πετύχει τους στόχους σας πλέον? Νιώθετε πετυχημένοι?
Γ.Μ. :Νιώθουμε ικανοποιημένοι, αλλά θεωρούμε ότι έχουμε πολλούς ακόμα στόχους να εκπληρώσουμε. Άλλωστε μετράει το ταξίδι προς τον στόχο. Η χαρά του ταξιδιού είναι η κινητήρια δύναμη μας.

10)Πριν έναν μήνα σας απόλαυσα on stage  και είδα ότι σας άρεσε πολύ η άμεση επαφή με τον κόσμο...Διασκεδάζετε στις συναυλίες σας ή σας κουράζουν οι συνεχείς μετακινήσεις?
Γ.Μ. :Λατρεύουμε τις συναυλίες και κυρίως αυτές στην επαρχία, όπου ο κόσμος δείχνει μεγαλύτερη δίψα.

11) Tι να περιμένει το κοινό από σας από τώρα και στο εξής?
Γ.Μ. :Περισσότερες συναυλίες και ένα νέο άλμπουμ στο τέλος του έτους.

12) Και κάτι για το τέλος… Πως σας φάνηκε το σπίτι μας???  :-D
Γ.Μ. :Το site σας αποτελεί μια ειλικρινή προσπάθεια και αξίζει σεβασμού και προσοχής. Σας ευχόμαστε ολόψυχα μεγάλη αναγνωσιμότητα.


Για άλλη μια φορά να ευχαριστήσουμε  τους Μatisse και συγκεκριμένα τον Γιάννη Μασούρα για την συνέντευξη που μας  παραχώρησε ….Να τους ευχηθούμε ότι καλύτερο από δω και πέρα, τα τραγούδια τους να συνεχίσουν να αγαπιούνται και οι συναυλίες τους να ασφυκτιούν από κόσμο όπου κι αν βρίσκονται!!!
Keep rocking Mafia!!! ;-)

Σταματία Καρπάτσιου

Συνέντευξη με τον Χάρη Βαρθακούρη...

Συνέντευξη του Χάρη Βαρθακούρη στο Liveplace.gr

Σάββατο, 23 Ιανουάριος 2010 21:09

Γεννήθηκε και μεγάλωσε σ' ένα περιβάλλον με πλούσια μουσικά ερεθίσματα. Σπούδασε στη Βοστώνη  Εφαρμογή των Ηλεκτρονικών Υπολογιστών στη μουσική "Music Synthesis" κι όπως καταλαβαίνετε ο υπολογιστής αποτελεί το κύριο ζωτικό όργανο της δουλειάς του!
Είναι απο τους καλύτερους μουσικοσυνθέτες και απο τους καλύτερους τραγουδιστές. Συνθέτει τραγούδια για τον εαυτό του και όχι μόνο...Είναι ένας ευρηματικότατος και πολύ εύστροφος άνθρωπος, με απίστευτη αίσθηση του χιούμορ και σίγουρα γεμάτος θετική ενέργεια.
Το απίστευτο ταλέντο του πάντως μας έχει χαρίσει πολλά όμορφα τραγούδια με στίχο γεμάτο νόημα και ήχο που συγκινεί!
Κυρίες και Κύριοι του liveplace.gr σας παρουσιάζουμε τον έναν και μοναδικό Χάρη Βαρθακούρη!
Μια σύντομη συνέντευξη εφ'όλης της ύλης μόνο για σας...Aπολαύστε τον!


Kαταρχήν να σ'ευχαριστήσω  πάρα πολύ που δέχτηκες να κάνουμε αυτή την "e-interview" τώρα που ξέρω πόσο πιεσμένος είναι ο χρόνος σου λόγω του ότι είσαι στο studio αυτή τη στιγμή. Συνθέτεις και γράφεις λοιπόν αυτό το διάστημα και βασιζόμενη σε αυτό θα ξεκινήσω την πρώτη μου ερώτηση…

1)Τι ετοιμάζει ο Χάρης αυτό τον καιρό? Και πότε θα είναι έτοιμος να μας παρουσιάσει την καινούργια του δουλειά?
Χ.Β. : Ο Χάρης έχει να βγάλει ολοκληρωμένη δουλειά, album δηλαδή, 8 (ναι, οκτώ) χρόνια.
Κάθε χρόνο λέει (στον εαυτό του) «πάμε για φέτος»!
Ευελπιστεί όμως ότι μέχρι το Μάρτιο θα έχει τελειώσει κι ενδεχομένως κυκλοφορήσει...

2)Tι  είναι αυτό που σε εμπνέει κυρίως για να γράψεις ένα τραγούδι?
Χ.Β. :  Αν αναλογιστώ οτι τα τελευταία χρόνια τα περισσότερα τραγούδια τα έχω είτε ξεκινήσει, είτε γράψει εξ ολοκλήρου, στην Πάρο, τότε μάλλον με εμπνέει το καλοκαίρι, το νησί, ο ήλιος, η θάλασσα και μάλλον το γεγονός οτι ντυνόμαστε πιο ελαφριά :-)

3)Πως περνάς  τις ώρες που βρίσκεσαι  εκτός δουλειάς?Χ.B. : Σινεμά, γράφοντας, ενορχηστρώνοντας, παρακολουθώ κάποιες ξένες σειρές και ίσως κάποιο κοντινό ταξιδάκι με το αυτοκίνητο!

4)Ξέρω επίσης ότι είσαι λάτρης των gadgets ...όπως κι εμείς εδώ στο liveplace.gr... ποιά είναι τα αγαπημένα σου gadgets λοιπόν?Χ.Β. : GPS στο αυτοκίνητο (αλλιώς είμαι χαμένος απο χέρι), iPhone σε κάθε τσέπη, το 17αρι Macbook Pro μου (αν και δεν ξέρω αν θεωρείται gadget λόγω μεγέθους)...

5)Και επειδή ο Χάρης εκτός όλων των άλλων είναι και cyber-maniac (με την καλή έννοια φυσικά ;D)...Τι είναι αυτό που σε ενθουσιάζει στον web world και ποιό είναι το πρώτο πράγμα που κάνεις όταν ανοίγεις το pc σου?
Χ.Β. : Mε ενθουσιάζει η ευκολία επικοινωνίας που υπάρχει!
Καλή ώρα αυτή η συνέντευξη έγινε μέσω  Internet, αρα… ;-)
Το πρώτο πράγμα που κάνω όταν ανοίγω τον υπολογιστή μου είναι να δω αν τελείωσαν αυτά που κατέβαζα όσο κοιμόμουν κι μετά ελέγχω τα e-mails μου...

6)Αγαπημένα pc or console games?Χ.Β. : Είμαι αποκλειστικά και μόνο χρήστης Macintosh, οπότε οτιδήποτε με το μηλαράκι επάνω είναι αυτομάτως αγαπημένο (αυτό θα μπορούσε να είναι και απάντηση στην ερώτηση 4).  Αυτό όσον αφορά στα "pc".
Έχω όλες τις κονσόλες, αλλά το παιχνίδι που εχω πιάσει τον εαυτό μου τελευταία να παίζει (πολύ αραιά βέβαια) είναι το Wii Sports Resort, όπου παίζω κυρίως ping pong και τον διαγωνισμό τριπόντων.

7)Για πάμε και λίγο στον κινηματογράφο… Θέλω να μου πεις ποια ταινία είδες πρόσφατα και σου άρεσε πολύ!
Χ.Β. :  Avatar 3D

8)Αποκάλυψη τώρα… Τρία πράγματα που δεν θα  μπορούσε να φανταστεί κάποιος για σένα?X.B. : - Δε μου αρέσει να τραγουδάω νύχτα!
         - Δεν ακούω ελληνική μουσική!
         - Δεν βλέπω καθόλου ελληνική τηλεόραση !

9)Και για το τέλος άφησα το αγαπημένο σου θέμα…. ΓΥΝΑΙΚΕΣ... πόσο σημαντικό ρόλο παίζουν στην ζωή σου Χάρη?
(Πρόσεχε τι θα πεις κακομοίρη μου γιατί συνεντευξιάζεσαι από γυναίκα!!! χαχα)
X.B. : Θα παραφράσω ένα τραγούδι του Αντύπα που λέει "για τα λεφτά τα κάνεις όλα" και θα πω: Για τις γυναίκες τα κάνω όλα! Γι'αυτες γράφω μουσική, γι'αυτες τραγουδάω, ΣΕ ΑΥΤΕΣ απευθύνομαι όταν τραγουδάω... Άρα, τι νόημα θα είχε η ζωή (μου) χωρίς αυτές? 

===========================================================================Προσωπικά θα ήθελα για πολλοστή φορά να ευχαριστήσω τον Χάρη για την συνέντευξη που μου παραχώρησε και να ευχηθώ μέσα από την καρδιά μου σ’αυτόν τον ταλαντούχο άνθρωπο να έχει πάντα αστείρευτη έμπνευση για να μας χαρίζει τραγούδια που σπανίζουν την σημερινή εποχή...τα συγχαρητήρια μου για όσα έχει κάνει και για όσα πρόκειται ακόμα να κάνει!

Σταματία Καρπάτσιου.

The cure....and the disease...

Whenever I'm alone with you
You make me feel like I am home again
Whenever I'm alone with you
You make me feel like I am whole again
Whenever I'm alone with you
You make me feel like I am young again
Whenever I'm alone with you
You make me feel like I am fun again

However far away I will always love you
However long I stay I will always love you
Whatever words I say I will always love you
I will always love you

Whenever I'm alone with you
You make me feel like I am free again
Whenever I'm alone with you
You make me feel like I am clean again

However far away I will always love you
However long I stay I will always love you
Whatever words I say I will always love you
I will always love you


Dedicated...