Το κάπνισμα βλάπτει σοβαρά τις σχέσεις μας...στο twitter!! :P

Η 1η Σεπτεμβρίου πλησιάζει...οι καπνίζοντες τρέμουν γι'αυτή την μέρα...οι μη καπνίζοντες χαμογελούν σατανικά περιμένοντας να πάρουν sweet revenge!!! To twitter έχει πάρει φωτιά με τις διενέξεις ανάμεσα σε άκαπνους και μη...όλοι βρίσκονται σε μια συνεχή αναστάτωση...οι αστεϊσμοί αλλά και οι τα παράπονα περί της απαγόρευσης του καπνίσματος στην χώρα μας δίνουν και παίρνουν!!!

Και κάπου εκεί στην μέση βρίσκομαι κι εγώ....

Οδηγίες προς τους φίλτατους campers!!!

Όταν αποφασίζεις να πας με την παρέα για camping έχεις σίγουρα στο μυαλό σου τρελά σκηνικά...φωτιές στην παραλία,μπανάκι με το φως το φεγγαριού,ύπνο κάτω από τα αστέρια και τα συναφή...επειδή όμως οι καιρικές συνθήκες δεν παίζει να είναι πάντα με το μέρος σου φρόντισε να περάσεις καλά ακόμα κι αν κάποια απ'αυτά που σχεδίασες να κάνεις δεν σου βγούν τελικά

Ένας αναπάντεχα υπέροχος Δεκαπενταύγουστος...

Συνήθως αυτή την γιορτή οι περισσότεροι την περνάμε οικογενειακά..άλλοι επιλέγουμε να λείπουμε σε κάποιο νησί...και κάποιοι άλλοι όπως εγώ και η παρέα μου την περνάν σ'ένα υπέροχο χωριό με πολύ καλή συντροφιά,φιλοξενία,άφθονο γέλιο,ποτό και κέφι!!!
Αυτός ο 15αύγουστος ήταν αφιερωμένος στο αγαπημένο Ροδολίβος κι έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα μπορεί να ήταν η πρώτη φορά μας εκεί αλλά σίγουρα δεν ήταν και η τελευταία!!

Απόψε τρώμε στης Ιοκάστης!

Όποιος δεν είδε αυτό το καλοκαίρι το συγκεκριμένο θεατρικό.έχασε μια βραδιά απείρου γέλιου...γι'αυτό και γω θέλησα να το παρακαλουθήσω και δεύτερη φορά...και σας πληροφορώ ότι γέλασα πολύ περισσότερο από την πρώτη κι ας ήξερα πλέον απ'έξω τις απίστευτες ατάκες της Φιλιππίδου!! :-)

Η συντροφία του προηγούμενου Σαββατοκύριακου...

Επείδη εκείνο που λατρεύω να κάνω στις διακοπές μου δεν είναι η ατελείωτη ηλιοθεραπεία αλλά η συντροφια ενός καλού βιβλίου πιστεύω πως αυτό που δίαβαζα το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε ήταν μια πάρα πολύ καλή επιλογή μου!! Εξάλλου η αξιότιμη συγγραφέας είναι Σερραία κι εκείνη...το ίδιο το βιβλίο αναφέρεται στις Σέρρες και σε γύρω περιοχές και το στόρυ του ήταν συναρπαστικό...

Οι πιο ωραίες αναμνήσεις, είναι αυτές που έχουμε ξεχάσει...

Aπό μικρό παιδί θυμάμαι είχα μια εμμονή...να μην πετάω τίποτε το οποίο μου θυμίζει κάτι όμορφο...και κρατούσα τα πάντα...κι όταν λέω τα πάντα εννοώ από ένα χαρτάκι σοκολάτας μέχρι ρούχα της βάφτισης μου...
Πόσο καλό όμως μπορεί να μου κάνει αυτή η συνήθεια...πως να ξεκολλήσω από το παρελθόν μου όταν όλα κυριαρχούν ακόμα το παρόν μου;