Ενάντια στον Νόμο του Μέρφυ!!

Τον νόμο του Μέρφυ που συνοψίζεται στην φράση «Αν ο,τιδήποτε μπορεί να πάει στραβά, θα πάει...» τον γνωρίζουμε όλοι...αυτό που δεν γνωρίζουμε και σπανίως αντιλαμβανόμαστε είναι πως υπάρχουν και στιγμές που καταργούν αυτόν τον νόμο!!

 Είναι ο νόμος του Αντί-Μέρφυ που λέει "ενός ΚΑΛΟΥ μύρια έπονται" ,είναι ένα σπάνιο φαινόμενο βέβαια αλλά δεν παύει να υφίσταται!Είναι αυτό που είσαι μέσα στην ρουτίνα σου και την σχεδόν μιζέρια σου την μια στιγμή και την άλλη βλέπεις την ζωή σου να γίνεται καλύτερη με έναν μαγικό τρόπο!Όλα σου παν τέλεια και σχεδόν δεν προλαβαίνεις τις θετικές εξελίξεις που σου έρχονται και στέκεσαι στην μέση ενός καλού τυφώνα και σκέφτεσαι "μωρέ λες,να μου παν όντως όλα καλά ή ονειρεύομαι;".
 Και βλέπεις τομείς όπως επαγγελματικά,αισθηματικά,οικογενειακά,οικονομικά και υγείας να μπαίνουν σε μια τάξη...να στρώνουν και να νιώθεις μια ικανοποιηση και μια απέραντη χαρά ακόμα και για μικρής σημασίας θέματα...Ρόδα είναι και γυρίζει και θα ρθουν για όλους μας οι καλές στιγμές,στο χέρι μας είναι να της κρατήσουμε και να της διατήρήσουμε για όσο περισσότερο χρόνο μπορούμε!
  Ας τις χαρούμε αυτές τις μέρες του Αντί-Μέρφυ πριν χαθούν ,για να έχουμε πολλές όμορφες εικόνες και σκέψεις στις δύσκολες μέρες που μπορεί κάποια στιγμή να ξανάγυρίσουν!!

P.s. : "Η ζωή μου σε τάξη και η καρδιά σ'αταξία!!" Μερικά πράγματα δεν αλλάζουν!! ;-))

Welcome Android love!!

   Έχω ένα έρωτα,έναν καινούργιο ,τρελό και ξεσηκωτικό έρωτα...είμαστε συνέχεια μαζί από χθες και δεν τον έχω αφήσει από κοντά μου λεπτό!! :$
   Kαι το όνομα αυτού.....Xperia™ X8!!

Handmade δημιουργίες...by T1aki!!!

Αυτές τις μέρες πειραματίζομαι σε διάφορες δημιουργίες και είμαι πολύ χαρούμενη που κατάφερα να ολοκληρώσω 2 σχεδιάκια που έμαθα χθες....έφτιαξα δύο καρφίτσες με λουλούδι...το μόνο που χρειάστηκα ήταν βελόνι,κλωστή και υφάσματα...αααα,και αρκετή υπομονή γιατί αλλιώς δεν γίνονται  αυτές οι ψιλοδουλειές!!

Για να δούμε όμως περί τίνος πρόκειται : 

Βουαλάααα...δύο χειροποίητες καρφιτσούλες,φτιαγμένες απο τα χεράκια μου με πολύ αγάπη και με πολύ μεράκι :-))
H καρώ είναι συλλεκτικό κομμάτι και μένει στο αρχείο μου...ενώ το φούξια λουλουδάκι με το μαύρο γαζί και την μαύρη βάση χαρίστηκε στην αγαπημένη μου Ζωή που χθες είχε τα γενέθλια της!!
Αν και οι φωτός μπορεί να αδικούν την πραγματική ομορφιά τους πιστεύω πως για πρώτη φορά τα κατάφερα αρκετά καλά!!
Αλλά δεν σταματάμε εδώ...τώρα που πήραμε φόρα θα φτιάξουμε κι άλλα χειροποίητα πραγματάκια!!

Stay tuned!!

Ναι,υπήρξα αφελής...κάποτε,όχι πια!

Φοβάμαι ότι είμαι πολύ θυμωμένη για να γράψω το οτιδήποτε,φοβάμαι πως όλη αυτή η πίκρα που έχω μέσα μου θα βγεί στις αράδες αυτών εδώ των λέξεων και θα ξεγυμνωθούν τα συναισθήματα μου γι' άλλη μια φορά...ποτέ δεν μου βγήκε σε καλό κάτι τέτοιο και ποτέ τίποτα δεν κράτησα για μένα!
Όλα τα είπα,όλα τα μοιράστηκα,όλα τα παραδέχτηκα και τα δέχτηκα και τα υπέμεινα....κάποτε..

Υπήρξα αφελής το παραδέχομαι,μα τίποτα δε θα άλλαζα από όλα εκείνα που με οδήγησαν σήμερα εδώ.
Όλα ήταν παθήματα που έγιναν μαθήματα και χωρίς αυτά δεν θα μουν αυτή που έχει θάψει μέσα της βαθιά κάθε κακό της ελάττωμα...έγινα δύσπιστη,έγινα επιφυλακτική,έγινα όσα δεν ήθελα μα έπρεπε να γίνω...για το καλό μου,όπως μου έλεγαν όλοι...για το καλό μου έφτασα εδώ χωρίς να το θέλω και χωρίς να το επιδιώκω.

Μάλλον κουράστηκε η καρδιά να ελπίζει σε αλλαγές...τίποτα δεν αλλάζει αν δεν το ξεκινήσεις εσύ...αν δεν αλλάξεις εσύ ο ίδιος....κι αυτό είναι συμπέρασμα δικό μου.Τώρα που κατάλαβα πως κράτησα σχέσεις με ανθρώπους επειδή το ήθελα εγώ,επειδη το κυνήγησα,το πάλεψα και το επεδίωξα εγώ...

Ποιός θα σε γυρέψει άραγε αν φύγεις;  Σε ποιόν μήπως θα λείψεις;  Δε θα το μάθεις ποτέ! Θα είσαι μακριά για να το δείς....και θα 'ναι αργά για να γυρίσεις...

Μα όταν κάτι το χεις δεδομένο ποτέ δεν το εκτιμάς,όταν το χάσεις παύει να είναι δεδομένο...παύει να είναι και δικό σου...

Κάποτε πίστευα σε πολλά,σε λόγια,σε υποσχέσεις,σε σχέσεις,σε ανθρώπους....ναι, υπήρξα αφελής...κάποτε,όχι πια!

Τώρα πιστεύω μόνο σε μένα,στις δυνατότητες και τις ικανότητες μου.

Σ'ένα καλά κρυμμένο μέρος...

Έρχεται κάποια στιγμή που συνειδητοποιείς πως μια φορά κι έναν καιρό είχες δώσει την καρδιά σου και σε ανθρώπους που το άξιζαν...ανθρώπους που ακόμα κι αν έχεις χάσει θα τους κρατάς φυλαγμένους για πάντα εκεί...σ'εκείνη την θέση δίπλα στην καρδιά σου...εκείνη την μία και ξεχωριστή θέση...

Και θα υπάρχει πάντα κάτι που θα τους φέρνει στο μυαλό σου ξαφνικά κ απροειδοποιήτα....
ένα τραγούδι...μια εικόνα...ένα μέρος...μια απλή λέξη...μια γλυκιά ανάμνηση...

You'll always be in my heart,no matter what....

Beirut - Nantes

Just another night in Nantes...



Well it's been a long time, long time now
since I've seen you smile.
And I'll gamble away my fright.
And I'll gamble away my time.
And in a year, a year or so
this will slip into the sea
Well, it's been a long time, long time now
since I've seen you smile

Nobody raise your voices
Just another night in Nantes
Nobody raise your voices
Just another night in Nantes

Εικόνες και στιγμές...

Το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μας είναι μια σειρά εικόνων...
Περνούν από μπροστά μας όπως οι πόλεις στην εθνική οδό...

Όμως κάποιες φορές μια στιγμή μας καταπλήσσει καθώς συμβαίνει...
και ξέρουμε ότι αυτή η στιγμή είναι κάτι περισσότερο από μια εφήμερη εικόνα...\

Ξέρουμε ότι αυτή η στιγμή...κάθε κομμάτι της...θα ζήσει για πάντα!!

People always leave....

Ένας φίλος που είναι κομμάτι της ζωής σου αποφάσισε να κυνηγήσει το όνειρο του...
Ένας άντρας που αγάπησεις κι όμως δεν ένοιωσε το ίδιο...
Ένας πάτερας που τον έχασες στην πιο τρυφερή σου ηλικία....
Κάποιος που αναγκάστηκε να φύγει μακριά σου...κάποιος που το θέλησε...κάποιος που δεν το διάλεξε...κάποιος που θα το ήθελε πολύ...

Στο τέλος όλοι φεύγουν....

Πως το λένε....

Αυτό που έχεις κάτι που σε βαραίνει...αλλά δεν ξέρεις τι!!
Αυτό που ξυπνάς το πρωί χωρίς να έχεις όρεξη να κάνεις το οτιδήποτε...
Αυτό που την μια γελάς και την άλλη χάνεσαι...




Που είσαι με πολύ κόσμο γύρω σου και πνίγεσαι...αλλά κι αυτό που το να είσαι μόνος δεν το αντέχεις!!

Ευγενική Χορηγία by Τία...

Ξεκινάμε με ευχαριστίες....
Τία σε ευχαριστώ που μου παραχωρείς τον ιστοτοπό σου (ακούστηκε πρόστυχο αυτό;) για να γράψω οτι μου 'ρθει στον εγκέφαλο -too late now, αν το ξανασκέφτεσαι... Αρκέτα όμως...

Όλοι γύρω από ένα τραπέζι μετά από τρελό ντόπιο φαγοπότι. Η κοιλιά μου ακουμπάει το laptop παρ' όλο που το 'χω σε απόσταση. Μιλάμε για πολύ φαΐ...  Κάτι λένε τώρα οι γύρω που λέγαμε αλλά κάποιος πρέπει να κάνει την αγγαρεία. Άλλος θα μαζέψει το τραπέζι -Τία-, άλλος θα πλύνει τα πιάτα -Τία- και άλλος πρέπει να καταγράψει το γεγονός -ΕΓΩ-...
Τελικά δεν είναι καλή ιδέα να προσπαθήσεις να γράψεις κάτι μετά από τέσσερα σουβλάκια και τρία μπιφτέκια . I give up. Βάζω όσο ρετσίνα (μπανάλ) έχει μείνει.....
Λες το μάζεμα φίλων να γυρίσει σε μπουκάλα;

Συνονθύλευμα ενός χορτασμένου...Μίλτος!

Το κάπνισμα βλάπτει σοβαρά τις σχέσεις μας...στο twitter!! :P

Η 1η Σεπτεμβρίου πλησιάζει...οι καπνίζοντες τρέμουν γι'αυτή την μέρα...οι μη καπνίζοντες χαμογελούν σατανικά περιμένοντας να πάρουν sweet revenge!!! To twitter έχει πάρει φωτιά με τις διενέξεις ανάμεσα σε άκαπνους και μη...όλοι βρίσκονται σε μια συνεχή αναστάτωση...οι αστεϊσμοί αλλά και οι τα παράπονα περί της απαγόρευσης του καπνίσματος στην χώρα μας δίνουν και παίρνουν!!!

Και κάπου εκεί στην μέση βρίσκομαι κι εγώ....

Οδηγίες προς τους φίλτατους campers!!!

Όταν αποφασίζεις να πας με την παρέα για camping έχεις σίγουρα στο μυαλό σου τρελά σκηνικά...φωτιές στην παραλία,μπανάκι με το φως το φεγγαριού,ύπνο κάτω από τα αστέρια και τα συναφή...επειδή όμως οι καιρικές συνθήκες δεν παίζει να είναι πάντα με το μέρος σου φρόντισε να περάσεις καλά ακόμα κι αν κάποια απ'αυτά που σχεδίασες να κάνεις δεν σου βγούν τελικά

Ένας αναπάντεχα υπέροχος Δεκαπενταύγουστος...

Συνήθως αυτή την γιορτή οι περισσότεροι την περνάμε οικογενειακά..άλλοι επιλέγουμε να λείπουμε σε κάποιο νησί...και κάποιοι άλλοι όπως εγώ και η παρέα μου την περνάν σ'ένα υπέροχο χωριό με πολύ καλή συντροφιά,φιλοξενία,άφθονο γέλιο,ποτό και κέφι!!!
Αυτός ο 15αύγουστος ήταν αφιερωμένος στο αγαπημένο Ροδολίβος κι έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα μπορεί να ήταν η πρώτη φορά μας εκεί αλλά σίγουρα δεν ήταν και η τελευταία!!

Απόψε τρώμε στης Ιοκάστης!

Όποιος δεν είδε αυτό το καλοκαίρι το συγκεκριμένο θεατρικό.έχασε μια βραδιά απείρου γέλιου...γι'αυτό και γω θέλησα να το παρακαλουθήσω και δεύτερη φορά...και σας πληροφορώ ότι γέλασα πολύ περισσότερο από την πρώτη κι ας ήξερα πλέον απ'έξω τις απίστευτες ατάκες της Φιλιππίδου!! :-)

Η συντροφία του προηγούμενου Σαββατοκύριακου...

Επείδη εκείνο που λατρεύω να κάνω στις διακοπές μου δεν είναι η ατελείωτη ηλιοθεραπεία αλλά η συντροφια ενός καλού βιβλίου πιστεύω πως αυτό που δίαβαζα το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε ήταν μια πάρα πολύ καλή επιλογή μου!! Εξάλλου η αξιότιμη συγγραφέας είναι Σερραία κι εκείνη...το ίδιο το βιβλίο αναφέρεται στις Σέρρες και σε γύρω περιοχές και το στόρυ του ήταν συναρπαστικό...

Οι πιο ωραίες αναμνήσεις, είναι αυτές που έχουμε ξεχάσει...

Aπό μικρό παιδί θυμάμαι είχα μια εμμονή...να μην πετάω τίποτε το οποίο μου θυμίζει κάτι όμορφο...και κρατούσα τα πάντα...κι όταν λέω τα πάντα εννοώ από ένα χαρτάκι σοκολάτας μέχρι ρούχα της βάφτισης μου...
Πόσο καλό όμως μπορεί να μου κάνει αυτή η συνήθεια...πως να ξεκολλήσω από το παρελθόν μου όταν όλα κυριαρχούν ακόμα το παρόν μου;

Ο Κόσμος Είναι Ένα Βουνό

Mιας και σήμερα είναι η μέρα που θα πάω να ακούσω για άλλη μια φορά τον Παντελή Θαλασσινό είπα να ποστάρω το τραγούδι που με κάνει να ανατριχιάζω από το πρώτο δευτερόλεπτο του....

Αφιερωμένο σε όσους έχει κάτι καλό να πουν και ξέρουν τι είναι αυτό που πρέπει να πουν....
"Καλύτερα να μην μιλάς αν δεν πολύ κατέχεις....
μα αν ξέρεις μην κρατάς κρυφό...τον θησαυρό που έχεις..."

p.s : Διπλή η χαρά μου απόψε γιατί θα απολαύσω και την απίστευτη φωνή της Γιώτας Νέγκα!!!

Feel Me...

Feel all the words that you sang in my heart
Feel all the notes that you wrote for my part
Feel all the music ever played for me
Feel all the wishes ever wished you and me

Open your heart in the page we both loved
Like a whole new addiction
Ending our book in the show we both starred
Spreading our love with no conviction
Unfeel all the signs that commanded to stop
Unfeel all the zeros that imagined our drop
Unfeel all the miracles calling your name


Αιωρούμαι σε έναν κόσμο δίχως αύριο,δίχως ελπίδες και όνειρα...ζω και ψυχανεμίζομαι καταστάσεις,μα ποτέ δεν μένω στάσιμη...συνεχίσω να παλεύω για όσα θέλω να ζήσω και για όσα δικαιούμαι...δεν θα σταματήσω ποτέ...

Xρόνια πολλά μανούλα μου!!!

Τις θερμότερες ευχές μου θέλω να δώσω σ’αυτή την γυναίκα-ήρωα που με ανέχεται τόσα χρόνια παρά τον δύστροπο χαρακτήρα μου!! xD

 

Να την ευχαριστήσω μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου που με μεγάλωσε με τόση αγάπη και προσπάθησε να με κάνει καλό άνθρωπο παρά τις δυσκολίες που περάσαμε παρέα πριν πολλά χρόνια!! Μου πρόσφερε τα πάντα απλόχερα και δεν με άφησε να στερηθώ τίποτα…με κακοέμαθε και λίγο η αλήθεια είναι!! :-P

 

Mανουλίτσα μου-Σουλιθρινάκι μου(όπως την αποκαλώ συνέχεια!!) να ζήσεις πολλά πολλά χρόοονια ΄και να καθόμαστε παρεούλα γερασμένες και να γελάμε με τις σκανταλιές που σου έκανα όταν ήμουν παιδί…Θα σε αγαπάω πάντα όπως σ’αγαπούσα πάντα…κι ας μαλώναμε συνέχεια κι ας δεν μου βγαζες κουβέντα γιατί είμαι κ κλειστός άνθρωπος όπως λες…Θα είμαι δίπλα σου πάντα και σε θέλω δίπλα μου για πάντα….αυτή την σχέση εξάρτησης που έχουμε την αγαπώ πολύ!!!

Να είσαι για πάντα γερή κι ευτυχισμένη γλυκιά μου αγάπη….μαζί σου για πάντα!!

 

Η λατρεμένη σου κορούλα!!

           Τία

 

Αυτό το τραγουδάκι στο αφιερώνουμε με τον μπαμπά γιατί κι εκείνου του αρέσει πολύ!!! :D

Όλα είναι θέμα αυτοπεποίθησης....

Νιώθω ότι το καλοκαίρι μου άρχισε πριν λίγες μέρες...δεν σκέφτομαι τίποτα,δεν με χαλάει τίποτα και δεν με ρίχνει κανένας...είμαι ναι,είμαι στην κοσμάρα μoυ και πολύ μου αρέσω!! :D

Με εξόδους,ποτά,παραλίες,πισίνες και ανθρώπους που με κάνουν να περνάω ευχάριστα θα γεμίσω και το υπόλοιπο του καλοκαιριού μου...γιατί τώρα που πήρα φόρα κι έχω κέφια δεν με σταματάτε!!

Εικόνα καρφωμένη στο μυαλό....

Tίποτα δεν προμήνυε αυτό που την περίμενε....

Είχε βαρεθεί να χαμογελάει με την βία στους φίλους της ώστε να μην καταλάβουν το κενό που υπήρχε μέσα της,έτσι τους αποχαιρέτησε ευγενικά με την δικαιολογία πως ήθελε να ξεκουραστεί και πήρε τον δρόμο για το σπίτι....Δεν χρειάστηκε να περπατήσει πολλά μέτρα για να αντικρύσει αυτό που θα έκανε το κενό μέσα της να την εξαφανίσει ολόκληρη....Ήταν εκεί μπροστά της,το έβλεπε,το ένιωθε...όλα όσα δεν ήθελε να πιστέψει κι όλα όσα απευχόταν την κοιτούσαν τώρα μέσα στα μάτια....

Duffy - Stepping Stone

Take it all...or...leave me alone...

Σ' ευχαριστώ που έγινες πατέρας μου....

Σήμερα είναι η μέρα σου μπαμπάκα μου....και ο Νταλάρας είναι για σένα γιατί σου αρέσει πολύ!!!
Χρόνια σου πολλά...να είσαι πάντα γερός και ευτυχισμένος...γιατί το αξίζεις...να σε χαιρόμαστε!!!

Ένα τραίνο είναι η ζωή...μια αέναη διαδρομή...

Αυτό το ποστ γράφεται την ώρα που ταξιδεύω πάνω σ’εναν τραίνο και μια διαδρομή που τα τελευταία χρόνια έχω κάνει χιλιάδες φορές!

O μόνος λόγος που αγαπώ τα ταξίδια με το συγκεκριμένο μεταφορικό μέσο είναι γιατί μέσα του κουβαλάει λογιών-λογιών ιστορίες!Έχω ακούσει τα πάντα μέσα σ’αυτά τα βαγόνια,ερωτικές απογοητεύσεις,σκιρτήματα νεαρών εραστών,ιστορίες για τον πόλεμο από μεγαλύτερους,μέχρι και μάρτυρας μπροστά σε καυγάδες και μαλώματα υπήρξα...πάντα κάθε ταξίδι μου ήταν και μια ιστορία!Το σημερινό βέβαια το βλέπω ήρεμο..μόνο μια μανούλα με τα παιδάκια της να μας ζαλίζει και μια κοπελίτσα με το πεκινουά της μέσα σ’ενα ειδικό σακ-βουαγιάζ το οποίο με το ζόρι δεν ανοίγω για να αρχίσω να το πειράζω...είναι γλύκα!!Αλλά με αγριοκοιτάζει η κολλητή μου που είναι λίγο αλλεργική με τα ζωάκια!


Ακούγωντας το συρμό να κυλάει επάνω στις ράγες μ’αυτόν τον ρυθμικό ήχο (τακ-τακ,τακ-τακ) μου θυμίζει τον τρόπο που περνά η ζωή μας ..έτσι απαλά και κάπως γρήγορα περνούν οι μέρες μας χωρίς να τις πολυ καταλαβαίνουμε!Επιβάτες σ’ένα τραίνο με προορισμό(;) το άγνωστο!Οι σταθμοί της ζωής μας οι εμπειρίες μας..μέρη που σταθήκαμε για λίγο,ζήσαμε κάτι διαφορετικό και φύγαμε για κάτι καινούργιο.Τα τοπία που εναλλάσονται στο παράθυρο,ομορφιές στις οποίες υπήρξαμε απλοί παρατηρητές,βουνά και ποτάμια που κυλάνε ήρεμα και ‘μεις περνάμε δίπλα τους χωρίς να τα αγγίζουμε..απλά τα θαυμάζουμε.Το εισιτήριο μας ,η δύναμη μας να προχωρήσουμε αυτό το ταξίδι..να αντέξουμε τα ατέλειωτα πήγαινε-έλα και η ελπίδα πως ο επόμενος σταθμός  μας επιφυλάσσει κάτι όμορφο,πρωτότυπο και μαγικό.


Για να ελαφρύνω λίγο το κλίμα τώρα θα θυμηθώ τις πρώτες μου διαδρομές με το τραίνο...τότε που τα βαγόνια είχαν μόνο κουπέ,δηλαδή μικρά δωματιάκια που χωρούσαν 6-με το ζόρι-8 άτομα,το κρύο τσουχτερό το χειμώνα και η ζέστη ανυπόφορη τα καλοκαίρια,αν τολμούσες να ανοίξεις το παράθυρο θα έχανες απλά την ακοή σου!Ναι,κυκλοφορούσα τότε με τον παλιό,καλό κι αγαπημένο «Καρβουνιάρη»!!Τώρα πλεόν όλα τα βαγόνια είναι εκσυγχρονισμένα με θέσεις λεωφορείου και φυσικά air-condition και θέρμανση αντίστοιχα,η οποιαδήποτε ανακοίνωση γίνεται μέσω μεγάφωνου..πάει και ο εισπράκτωρ που φώναζε σε κάθε στάση,τώρα μόνο τα εισητήρια τρυπάει για να λέει ότι κάνει δουλειά!Οι συνθήκες πλέον είναι φανερά καλύτερες,απλή αμαξοστοιχία με intercity δε διαφέρει και πολύ..πάντως εγώ εξακολουθώ να αναπολώ τον αγαπημένο μου καρβουνιάρη...εκεί μέσα έζησα πολλά!!Γέλια με την παρέα,καινούργιες γνωριμίες και ιστορίες που κάθε φορά που τις φέρνω στην μνήμη μου χαμογελάω νοσταλγικά!


Το χρωστούσα αυτό το ποστ στο αγαπημένο μου μεταφορικό μέσο...το οποίο κουβαλάει και τις δικές μου ιστορίες τόσων ετών!Πρέπει να ολοκληρώσω όμως τώρα γιατί θέλω να κοιτάξω έξω από το παράθυρο τον ήλιο που δύει και να ταξιδέψει το μυαλό μου πέρα απ’αυτές τις ράγες..να ταξιδέψει εκεί που καρδιά μου θέλει να πάει!


P.S : Memento…Σημασία δεν έχει ο προορισμός...αλλά το ταξίδι!Γι’αυτό απολαύστε το στο έπακρον!

Όλως περιέργως....

Σήμερα ξύπνησα με άγριες διαθέσεις ,φαντάσου ακόμα δεν έχω πιεί καφέ και κάθισα να γράψω..κάτι μάλλον με απασχολεί πολύ!Γι'αυτό το αποφάσισα...η ζωή αγάπες μου είναι πολύ μικρή για να χωλοσκάμε για τα πάντα και γω την ζαχαρένια μου δεν πρόκειται να την χαλάσω για κανέναν!
Είμαι αυτή που είμαι,έτσι όπως είμαι με τον χαρακτήρα που έχω και σ'όποιον αρέσω..δεν θα αλλάξω
για κανέναν και όποιος διαφωνεί να περάσει έξω παρακαλώ η πόρτα είναι από κει...Εεεε μα πια!!!

Έρωτας...αυτός ο φτερωτός...διάβολος!!

Ένα φύλλο χαρτί πάνω στο οποίο είχα διατυπώσει κάποτε μερικά λόγια για τον έρωτα δανειζόμενη τον πρόλογο μου από μετάφραση αγαπημένων ξένων στίχων...

"Δεν σου παίρνει πολύ καιρό για να ερωτευτείς,αλλά σου παίρνει πολλά χρόνια για να καταλάβεις τι είναι πραγματικός έρωτας...

Gay Vs Straight ...σε ποιόν αιώνα ζούμε;;

Mε αφορμή τη κεντρική εκδήλωση του Athens Pride, του Φεστιβάλ λεσβιακής, γκέι, αμφί και τρανς Υπερηφάνειας διάβασα διάφορα σχόλια...κάποια κακεντρεχή,κάποια πιο ήπια και κάποιοι πολύ φανατικά αντετιθέμενοι σχεδόν αηδιαστικοί ομοφοβικοί ομολογώ πως με άφησαν άφωνη...Προς τι τόσο μίσος και τόση απέχθεια γι αυτούς τους ανθρώπους;Ειλικρινά δεν το καταλαβαίνω...

10 Ομορφιές της ζωής…κι ένα τραγούδι…

Ευανθία Ρεμπούτσικα - Το αστέρι κι η ευχή

1) Οι πρώτες αχτίδες του ήλιου που περνούν ανάμεσα από τα βλέφαρα και σε ξυπνούν…Μια καινούργια μέρα ξεκινά και σε περιμένει να την ζήσεις…

Kαλοκαίρι...με φθινοπωρινή διάθεση...

     4 ώρες ύπνου...είναι η 5η βραδιά στην σειρά που κοιμάμαι με το χάραμα...και όχι,δεν το κάνω εσκεμμένα!Ο καιρός ανάλογος της διάθεσης μου,τίποτα δεν θυμίζει καλοκαίρι.Περισσότερο σε φθινόπωρο μου κάνει.Ένα ζεστό φθινόπωρο...παρόλαυτα δεν πτοούμεθα!!Κάνουμε σχέδια και όνειρα για ένα υπέροχο καλοκαιράκι,μοναδικό κι αξέχαστο...και που ξέρεις μπορεί και να είναι όντως έτσι στο τέλος...θα δείξει.

Kαλώς ήρθατε στον κόσμο μου....

Αυτό το post αποτελλεί ουσιαστικά το επίσημο καλωσόρισμα στο παρθενικό μου blog!!
Θέλω να σας προειδοποιήσω,λοιπόν,πως για ότι δείτε και ακούσετε εδώ μέσα δεν φέρω καμμία ευθύνη για τις παρενέργειες που τυχόν σας δημιουργηθούν.

Testing my blog

Good afternoonnnnnnnnnnnn!!!!!
Hellooooooooooo to my fans!

james yeah jesus christ superstar get a room!!!!!!!